دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 136 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 268 |
فصل اول
مقدمه پژوهش
مقدمه:
کمبود امکانات و وجود مشکلات عدیده در ممالک در حال توسعه موجب شده است که موضوع بازی به خصوص در کودکان موجب بی مهری با کم توجهی والدین، مراقبین و کسانی که با بچه ها سروکار دارند قرار گیرد (رضا توکلی و همکاران، 1382).
نقش بسیار باارزش بازی از دیدگاه اصول تعلیم و تربیت در فرهنگ آموزش و پرورش جایگاه بسیار والایی دارد. باید توجه داشت که بازی به عنوان فرایند بسیار مهم در رشد و نمو کودک از بدو تولد تا سنین بالاتر در رشد و تکامل قوای ذهنی و جسمی او کمک بسزایی داشته و او را فردی خودساخته و مفید بار خواهد آورد. (نبوی و زکایی، 1385)
شروع بازی را می توان به گذشته های دور، حتی از بدو پیدایش انسان نسبت داد. در حقیقت بازی جزئی از زندگی انسان از بدو تولد تا زمان مرگ است و در کل تاریخچه بشریت مندرج.
انسان از نظر زیستی نیاز به جنبش و حرکت دارد و بازی جزء مهم این جنبش و حرکت است. انسان برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیاز به تفکر دارد و بازی خمیرمایه تفکر است.
تشکیل اجتماعات اولیه بشری، نحوه و شکل جدیدی از بازی را پدید آورد. بازی های گروهی به صورت بازی های نمایشی از عبارت ارواح و پرستش اشیائ گرفته تا رقص شکار و رقص جنگ، مجموعه ای از راههای برآوردن نیازهای جسمانی و ذهنی افراد را فراهم گرداند.
بازی نیز همسان با سایر پدیده ها ابعاد و جنبه های وسیعی را دربرمی گیرد. گوناگونی این ابعاد باعث شد تا تعریف های زیادی از بازی ارائه گردد. هر یک از تعریف ها برجسته کردن جنبه ای از بازی دیدگاه خاصی ارائه می دهند.
در فرهنگ بزرگ و بستر[1] بازی به صورت های ذیل تعریف شده است.
الف) حرکت ـ جنبش و فعالیت به مثابه حرکت عضلات.
ب) آزادی یا محدوده ای برای حرکت یا جنبش.
ج) فعالیت یا تعریف برای سرگرمی، تفریح یا ورزش. (مهجور، 1383)
میشل و میسون[2] تعریفهای متعددی از بازی گردآورده اند که نسل به نسل بر جای مانده است این تعریفها عبارتند از:
میشل و میسون:
بازی عبارت است از نگرش فکری که می تواند به هر نوع فعالیت انسانی اطلاق شود و به هر کاری تسریع یابد.
شیلر[3]:
صرف بی هدف نیروی بی حد و حصر.
فروبل: [4]
شکوفایی طبیعی جوانه برگهای کودکی.
پیاژه:
بازی اساساً یکی ساختن واقعیت است با خود.
اسپنسر:[5]
رخداد غریزی اعمال زائد به جای اعمال واقعی... فعالیتی برای لذت آنی، بی توجه به بهره ی آجل آن.
لازاروس:[6]
فعالیتی فی نفسه آزاد، بی هدف سرگرم کننده یا تفریحی.
هال:[7]
عادت حرکتی و تداوم روحیات گذشته در زمان حال.
گروس:[8]
تمرینی غریزی و بی هدف از اعمالی که در زندگی آینده نقش اساسی دارند.
ویلیام استرن:[9]
بازی یک غریزه برای رشد و نمو استعدادها بوده و یا تعریف مقدماتی برای اعمال آتی می باشد.
دالس:[10]
شکل غریزی از اظهار وجود و روزنه ای برای گریز هیجان ها. (قائمی، 1363)
کودک از طریق بازی نقاط ضعف و قوت، تمایل به فرمان دادن یا فرمان بردن، تهاجم یا تسلیم و اجتماعی بودن یا منزوی بودن خود را بیان می دارد. کودک در هنگام تعامل با محیط یا افراد از طریق بازی احساسات خصمانه یا دوستانه، افسردگی یا شادی، امیال و ارزوهای درونی و بیرونی خود را بروز می دهد. این حالات نمی توانند به صورتی واحد ابراز کردند، لذا کودک سعی می کند براساس ذوق و علاقه و یا تجربیات خود آنها را به صورتی مناسب و مطلوب ابراز دارد.
انواع گوناگون این فرافکنی ها و درون فکنی ها باعث می شود تا بازی ها به صورتهایی خاص طبقه بندی شوند و از این رو لازم است پیش از قضاوت در مورد هدف کودک از اجرای بازی، به شناخت انواع بازیها اقدام گردد. براساس باورهای نظریهپردازان، بازی ها به صورت های متفاوتی تقسیم بندی شده اند، از آن جمله گروس در کتاب بازی انسان، آن را به چهار دسته به شرح ذیل تقسیم می کند.
1-بازی های جنگی: شامل مسابقات، شکار کردن و رقابت های فکری و جسمانی.
2-بازیهای مهرورزی، عاطفی و احساسی، که از طریق هنر بیان می شوند.
3-بازیهای تقلیدی و نمایشی
4-بازیهای تقلیدی اجتماعی
در تقسیم بندی دیگری گروس بازیهای چهارگانه بالا را به صورت ذیل بیان می دارد:
1-بازیهای حسی و عاطفی
2-بازیهای حرکتی
3-بازی های عقلانی
4-بازیهای شناختی
5-بازیهای لفظی
هم زمان با افزایش توجه دست اندرکاران آموزش و پرورش به ارزش بازی در شکل گیری همه جانبه قوای ذهنی، جسمی، اجتماعی و شخصیتی کودک انواع زیر به تقسیمات بازی افزوده شده است.
1- بازی های آموزشی ( یادگیری) که خود عبارتند از:
الف ـ بازیهای دستی.
ب ـ بازی بدنی.
ج ـ بازی نمایشی.
د ـ بازیهای سرگرم کننده.
2- بازیهای تخیلی.
3- بازی های نمونه ای.
علت گوناگونی این تقسیم بندی ها براساس باورهای نظریه پردازان و توجه آن ها به برخی از جنبه هایی است که از نظر آنها اهمیت بیشتری دارد. اما در حقیقت بررسی تعریف ها و تقسیم بندی آنها گویای توافقی همگانی در گوناگونی و هدف بازی است.
بازی از ارزش های خاصی برخوردار است و باید مورد توجه والدین و مربیان قرار گیرد. کودک از هنگام تولد تا بزرگسالی رو به رشد و تکامل است. به گفته میلی چامپ بازی به کودک کمک می کند که به یک «انسان» تبدیل شود و برای رسیدن به این مرتبه و کسب ویژگی های شخصیتی مطلوب، باید تعادلی بین بازی و کار کودک برقرار شود. وقتی کودک از بازی کردن خسته شود و می پرسد: حالا چکار کنم؟ هنگام پرداختن به کار فرارسیده است! بازی در حقیقت در رشد و تکامل کودک تأثیر بسزایی دارد و او را هر روز به زندگی شیرین تری نزدیک می کند.
در کتاب روان شناسی بازی احمدوند چنین آمده است که : کودک در خلال بازی به کشف محیط اطراف خود می پردازد و از طریق بازی نخستین گام ها را برای اجتماعی شدن برمی دارد. همکاری و تشریک مساعی با گروه را فرامی گیرد و بر کیفیت تأثیرگذاری بر دیگران و تأثیرپذیری وقوف می یابد.
کودکان از طریق بازی یاد می گیرند که چه طور می توانند مورد پذیرش افراد گروه واقع شوند و به میزان توانایی های لازم برای موفقیت در گروه پی می برند و همچنین بر چگونگی استفاده از توانایی های دیگران برای رفع نیازهای خود آگاه می شوند.
بازی موجب رشد جنبه اجتماعی شخصیت کودک می شود. او در بازی گروهی، ناگزیر به رعایت نکات اجتماعی و قواعد بازی است.
همچنین در پیشرفت رشد فضایل اخلاقی کودکان و نونهالان تأثیر بسزایی دارد، زیرا که کودکان رفتار و ارزشهای اخلاقی را در حین بازی با یکدیگر گرفته و به آن خوی می گیرند. و رفتارهای بد و خوب را در بازی ضمن تجربه از هم تشخیص داده و بدان عمل می کنند.
ارزش های درمانی یکی دیگر از قوانین صحیح تعلیم و تربیت است که می توان به نحو احسن در مواقع مختلف از آن استفاده کرد. مسائل و مشکلات روانی مختلف تربیتی به وسیلة بازی های درمانی کمک بسزایی به کودک می کند تا در آینده بتواند به رفع مشکلات خود از هر جهت موفق شده و به زندگی شیرین و بازی های کودکانة خود ادامه دهد.
احمدوند نیز در کتاب روان شناسی بازی خود در مورد ارزش جسمانی چنین اظهار نظر می کند که: "فعالیت هایی که کودک به عنوان بازی انجام می دهد در پرورش نیروی بدنی و حواس او تأثیر زیادی دارند. کودک می پرد، می دود، از پله ها بالا و پایین می رود، لیلی می کند، خم و راست می شود، نشست و برخاست می کند، دوچرخه سواری می کند، اسباب بازی ها را جا به جا می کند، طناب بازی می کند و ... در تمام این فعالیت ها عضلات و اندام های مختلف خود را به کار می گیرد و موجبات تقویت آنها را فراهم می سازد."
از طرف دیگر از نظر حسی و حرکتی می توان گفت که از طریق بازی حس بینایی و شنوایی و لامسه کودک پرورش یافته و چشم و دست او از هماهنگی بیشتر و بهتری برخوردار شده و عضلات انگشتان و دست و پای او ورزیده می شوند. از طریق بازی همچنین، قوه خیال و تصور کودک با سرعت هر چه بیشتر پیشرفت نموده و پرورش می یابد و با توجه به گذشت زمان به اوج خود می رسد. کودک به وسیلة بازی خود را بهتر شناخته و منش او از این طریق پرورش می یابد. کودک در بازی سعی خواهد کرد که قوه خلاقیت و ابتکار خود را به وجود آورد و دنیای شیرین خود را بهتر بشناسد. (نبوی، زکایی، 1385)
ویژگی های خاص بازی و فواید گوناگون آن در ریشه همه جانبه قوی ذهنی، جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده تا توجه مقدار زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش بازی در امر آموزش کودکان معطوف شود. در این میان می توان از نظریات افلاطون، ارسطو، روسو، خواجه نصرالدین طوسی، امام محمدغزالی و از میان متأخرین از نظریات مونته سوری، فروبل و دکروای یاد کرد.
اما نکته مهم آن که متقدمین اگر چه به ارزش بازی در رشد کودک اشاره کرده اند؛ اما در بسیاری از موارد آن را خارج از زمینه تعلیم و تربیت رسمی کودک محسوب داشته و آن چنان که باید نظریات صریحی در امر استفاده از بازی برای آموزش کودک ارائه نداده اند. متأخرین این قصور را جبران کرده و در نظرات خود با صراحت بیشتری به نقش بازی به عنوان یکی از مطلوب ترین عوامل تعلیم و تربیت اشاره کرده اند. حتی برخی از مربیان استفاده از بازی را به عنوان عمده ترین وسیله آموزش کودک برای یادگیری موضوعات مختلف مورد تأکید قرار داده اند.
بیان مسأله :
محرکی چون بازی بر رشد شناختی،عاطفی، اجتماعی و فیزیکی کودک تأثیر بسزایی دارد. کودک هنگام بازی می تواند کشف کند چه کسی است و چه توانایی هایی دارد، دنیا چیست و چگونه خود را باید با محیط هماهنگ کند. به راستی بازی می تواند به کودک اعتماد به نفس دهد، بازی کردن بچه ها راهی است به سوی شکل گیری شخصیتی سالم و مفید برای این که کودک در آینده، زندگی خوب و بالنده ای داشته باشد، فرایند بازی بسیار ضروری است.
یکی از امتیازهای بازی این است که رشد شناختی کودک را گسترش می دهد. برای مثال بازیهای حسی حرکتی درک کودک را از دنیای اطرافش افزایش می دهد. بازیهای جسمی به او کمک می کند تا ناتوانی های خود را بشناسد و آنها را برطرف سازد. بازیهای نمادین، به او اجازه می دهد تا واقعیات را تغییر دهد. ( به حال تعلیق درآورد).
توانایی کودک در بازی نمادین، نشانه نقطه عطفی در رشد شناختی اوست. چرا که به تدریج ذهن او قدرت شکافتن ظاهر واقعیات را نمایان می کند. در تخیلات او خرس عروسکی می تواند ناگهان زنده شود و سخن بگوید.
همانطور که قوه درک کودک قوی تر می شود، بهتر می تواند با استفاده از تخیلاتش به خیالپردازی بپردازد. زمانی می رسد که او قادر است مانند بزرگترها تفکر انتزاعی داشته باشد، در طی بازی، کودک با مفاهیمی چون بزرگ ـ کوچک، بالا ـ پایین، پر یا خالی آشنا می شود و آنها را با وضوح بیشتری درک می کند. بازی تخیلی به کودک کمک می کند تا بفهمد چه چیزی واقعی است و چه چیزی واقعی نیست و چه چیزی با تخیل قابل تغییر و چه چیزی تغییرناپذیر است.
بازی کردن، کودک را قادر می سازد بر بعضی از امور پیرامونش تسلط پیدا کند، و دریابد که نمی تواند کاملاً همه امور را تغییر دهد و همه چیز را دست کاری کند.
بازی به عنوان آزمایشگاه زبان نیز عمل می کند. اگر کودک در محیطی رشد کند که آرامش بر آن حکم باشد، می تواند به آزمایش و اکتشاف دست بزند. بازی هم قابلیت تسلط به اطرافش را به او می دهد. او به تدریج که بزرگتر می شود، از طریق بازی مهارتهای حل مسأله و خلاقیت را نیز فرامی گیرد و از طریق بازیهای نمادین می تواند مشکلاتش را در فضایی امن تر تصور کند و راه حلهای متفاوت آن را با هم مقایسه کند.
تخیل انعطاف ناپذیر کودک، به او اجازه می دهد تا با استفاده از اشیاء اطراف خود، به خلاقیت بپردازد. بازی کردن قدرت تمرکز حواس کودک را پرورش می دهد. از نتایج تحقیقات چنین برمی آید که بین خیالپردازی و آستانه دقت کودک ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. چرا که کمی خیالپردازی به کودک کمک می کند تا بتواند حسابی سرگرم باشد. پژوهشی بر کودکان پیش دبستانی ثابت کرده است بچه هایی که قادر نیستند خیالپردازی کنند از دقت کمتری برخوردار هستند و تمایل بیشتری به پرخاشگری و رفتار مخرب (شیطنت) دارند.
از دیگر فواید بازی می توان درک نظم، ترتیب و توالی مشارکت را نام برد. قوانین بازی، نحوه شروع، ادامه و خاتمه آن، فرصت مناسبی برای کودک فراهم می کند تا درباره نظم نکات بیشتری بیاموزد. همانقدر که بازی فواید شناختی دارد، برای بهزیستی کودکان، فواید عاطفی را نیز به همراه دارد. بازی های تخیلی سهم بزرگی در خنده و شادی های کودکانه دارد. چنین شادمانی کودک را از حالتی خشک و ثابت بیرون می آورد. البته رضایت خاطر (خوشحالی) کودک بازتابی احساسی است که از خود دارد.
بهترین بازی، آن است که عزت نفس را در کودک به جریان اندازد. بازی به کودک اجازه خشونت می دهد تا تخلیه شود، به عبارتی از طریق بازی می تواند خشم خود را خالی کند و این امر برای او نوعی پذیرش اجتماعی محسوب می شود.
بازی مهارتهای اجتماعی کودک را افزایش می دهد. به ویژه نمایشی که نوعی بازی نمادین است می تواند همدلی را در کودک پرورش دهد. در این صورت او نه تنها وانمود می کند هویت دیگری دارد بلکه عقاید و احساسات دیگران را نیز باید به نمایش بگذارد.
کمترین عملکرد اجتماعی بازی را می توان نقش انجام وظیفه ای دانست که هر یک از کودکان در بازیهای گروهی عهده دار می شوند حتی ساده ترین شکل بازی به کودک نکات مهمی می آموزد، نکاتی چون رعایت نوبت، همکاری، رقابت عادلانه و برد و باخت منصفانه.
شاید آشکارترین فایده بازی تأثیر آن بر رشد جسمی کودک باشد. این تأثیر شامل ریشه ماهیچه و توانایی کنترل آن است، همانند هماهنگی چشم و دست همچنین می توان گفت عضلات بزرگ از طریق فعالیت های جسمی مانند دویدن، پریدن، دوچرخه سواری و شنا قوی می شود و عضلات کوچک از طریق فعالیت های حسی ـ حرکتی تقویت می شود.
بازی نمادین می تواند فرصت های زیادی برای رشد فیزیکی فراهم کند در انواع مسابقات، مهارتهای حرکتی و هماهنگی اعضا بدن افزایش می یابد.
اکنون مسأله پژوهش حاضر این است که آیا بین بازیهای کودکان پیش دبستانی مهد کودک رفته با کودکان پیش دبستانی مهد کودک نرفته دختر و پسر شهر تهران تفاوتی وجود دارد یا نه.
هدف پژوهش
هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین بازیهای کودکان پیش دبستانی مهد کودک رفته با کودکان پیش دبستانی مهد کودک نرفته دختر و پسر شهر تهران می باشد.
اهمیت موضوع پژوهش:
بازی فعالیتی است که کودک برای پدید آوردن شیء یا رویدادی انجام می دهد تا جایگاه اجتماعی و کاری خود را دریابد. کودک با بازی خود آن چه را که از اعمال بزرگسالان یادگرفته یا در درون خود دارد بیان داشته و سعی می کند تا آن ها را به سطح واقعیت برساند. هر مقدار سطح کوشش او با معیارهای محیط زندگانیش بیشتر هم خوان باشد کودک شادتر و خوشحال تر است و هر مقدار دورتر او ناراحت تر و ناسازگارتر. از این رو هرگاه کودکی چه به طور مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم دریا بر رفتار و کردار او بیشتر به بزرگسالان شبیه است خوشحال تر و شادمان تر خواهد بود و برعکس، به عبارت دیگر می توان گفت، بازی کودکان نشانی است از آرزوی آن ها برای خود بزرگتر شدن.
بازی نه تنها بازدارنده رشد کودک نیست بلکه یکی از مهمترین عوامل هم آهنگی رشد آزاد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است. بازی عامل رشد و تکامل، خواست ها و امیال کودک است. بازی کودک را قادر می سازد این خواست ها و امیال را به زندگی روزانه خود وارد ساخته و با شناخت توانایی ها و ویژگی های خود با مسیر آینده زندگی خود آشنا گردد، زیرا هم بستگی زیادی میان بازی و توانایی های کاری یک فرد در آینده موجود است.
از تماشای بازی کودکان می توان دریافت که بازی یک موضوع محرک و تشویق کننده است. بچه ها در اثر بازی به مقدار زیادی از نظر عاطفی ارضا می شوند. هر چند تفاوت های موجود در بازی های کودکان همیشه واضح و روشن نیستند یا به راحتی درک نمی شوند، ولی این احتمال وجود دارد که بتوان کارکردهای متمایزی را که بازی برای کودک دارد تشخیص داد.
دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | rar |
حجم فایل | 6983 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 68 |
امروزه معماری مهد کودک ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. نحوه چینش میز ها و صندلی ها، نحوه به کارگیری رنگ ها، نمای مهد ها و دیزاین داخلی، مهدکودک های ممتاز را از دیگر مهد کودک ها متمایز می کند... پاورپوینت معماری مهد کودک ها به شکلی شکیل و با طراحی زیبا و آهنگی دلنشین در اختیار شما فرهیختگان گرامی قرار گرفته است تا علاوه بر لذت بردن از ظاهر آن، اطلاعات ارزنده ای را در این زمینه در اختیارتان قرار دهد. در این فایل چندین مهد کودک از چندین کشور دنیا مورد بررسی قرار گرفته است که این خود می تواند موضوع جالبی برای تحقیقات دانشگاهی باشد. دانلود کنید و لذت ببرید...
دسته بندی | پاورپوینت |
فرمت فایل | pptx |
حجم فایل | 48 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 15 |
در این فایل پاورپوینت راهکار های عملی در تشویق کودکان به نماز را در 15 اسلاید آماده کرده و برای دانلود و استفاده شما عزیزان قرار دادیم.
دسته بندی | آمار |
بازدید ها | 9 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 26 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 10 |
پروژه آماری کودک به چه طریقی تربیت می شود در 10 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب :
مقدمه
کودک به چه طریقی تربیت می شود
تعریف بازی
حرکات
پیدایش بازیها
کارکرد بازیها
رده بندی بازیها
اهمیت بازی
جدول
پرسشنامه
منابع :
کتاب راهنمای پدران و مادران تالیف محمدعلی سادات
اهمیت بازی اثر پالامینت مترجم لادن کیا
روانشناسی و پرورش کودک تالیف و ترجمه م. سعید
کودک به چه طریقی تربیت می شود .
روش عبارتند از مجموعه ، وسایل وطرقی است که وصول به منظور وهدفی را ممکن می سازد.
در هر کاری داشتن روش واستفاده از آن ضروری است . از کارهای خیلی ساده گرفته تا تحقیقات وسیع علمی بدون توسل به روش ، سعی و کوشش هر اندازه فراوان هم صورت گیرند، نتیجه ای را عاید نخواهند کرد.
الف) تعریف بازی : بازی یک رشته تبادل مکمل با هدف نهفته است که تا حصول به نتیجه ی پیش بینی شده و کاملاً مشخص پیش می رود و جریان پیدا می کند . یعنی ، هر بازی یک رشته تبادل مشخص وغالبا تکراری است ، با ظاهری قابل قبول ودارای انگیزه ی پنهانی ـ یا به زبان عامیانه تر یک رشته حرکت است بادوام یا کلک. با زیها به دو دلیل کاملاًًًًًًً ازرویه ها و منا سک و وقت گذرانیها قابل تشخیص ومتمایزند ـ اولاً به دلیل نهفته بودنشان ثا نیاً به دلیلی که در بر دارند ممکن است رویه ها موفقیت آمیز، مناسک موثرو وقت گذرانیها سود مند باشند ، اما از درگیری اثری نیست درپایان آنها نیز ممکن رقابتی در آنها وجود داشته باشد ویا ممکن است با احساسات شدید توأم باشد ولی تکان دهنده و به اصطلاح دراماتیک نیستند از طرف دیگر ،هر بازی اساساً با خدعه ونیرنگ توأم است و لیک پایان کار هم به جای اینکه فقط تحرک پذیر باشد تکان دهنده است .
اینک لازم است بازیها را از یک نوع رفتار اجتماعی دیگر که هنوز مورد بحث قرار نگرفته تمیز دهیم . (( علم)) ، (Operation) یک تبادل ساده یا یک رشته تبادلهای تعهد شده است که برای منظوری خاص انجام می گیرد . اگر شخص از شخص دیگر تقاضای تأ یید کند و درخواستش برآورده شود و سپس آن تأیید بر ضد تأیید کننده به کار گرفته شود یک بازی انجام شده ، بنابراین بازی ظاهراً شبیه یک رشته عمل است اما پس از برد معلوم می شود که این اعمال درواقع یک رشته مانور بوده اند نه درخواستهای صادقانه بلکه حرکاتی در یک بازی .
امیدواری و شوق یا ابراز علاقه به زندگی که فرد را احاطه کرده است ، نقطه ی مقابل افسردگی است .
خنده نقطه ی مقابل نومیدی است . بنابراین خاصیت لذت بخش درمان به وسیله ی تحلیل بازیها واقعیت پیدا می کند .
مقدمه
کودک و بازی:
از ویژگیهای دوره ی کودکی بازی کردن است. (( روانشناسان دوره ی کودکی را دوره ی بازی کردن نامیده اند)) بازی شیوه ی طبیعی فعالیت دراین دوره است.فعالیت آمیخته به بازی قبل ازسن سه سالگی آغازمی شودبه تدریج گسترش می یابد وحالت ابتکاری وخلاق به خود می گیرد. برهمین اساس است که روانشناسان خردسالی را دوره ی بازیهای خلاق نیز نامیده اند .
یعنی کودک به تدریج با ابتکاراتی که از خود نشان می دهد به بازیهای خودحالت ابداعی می دهد وکودکان باهوشتر معمولا به بازیهای ویژه و خلاق تر روی می آورند . بازیهای این کودکان از پیچیدگی و هدفداری بیشتر برخوردار است .
بازیهای کودک در سنین مختلف ویژگیهای مخصوصی دارد ابتدا بازی او با اشیاء است وسپس شامل انسانها می شود ، از سنین 3 و 4 سالگی بتدریج به بازیهای گروهی و اجتماعی روی می آورند .
در این بازیها کوذک به قواعد و مقررات بازیهای گروهی تن در می دهد و با دیگران همکاری می کند و دراین همکاریست که او رفتار با دیگران را تمرین می کند و با اصول وقواعد زندگی جمعی و چگونگی سلوک با دیگران و مراعات انضباط عملی بتدریج آشنا می شود واین به رشد اجتماعی و اخلاقی او کمک می کند .
هنگام بازی ، کودک با مشکلاتی روبرو شده ناگزیربه حل آنها می شود . به این ترتیب ، هم مقاومت در برابر مشکلات و راه های حل مساله را می آموزد و هم بر اعتماد به نفس او افزوده می شود . علاوه بر این بازی از عوامل موثری است که حس کنجکاوی ، ابتکار وخلاقیت کودک را برمی انگیزد و به رشد و گسترش توان ذهنی او کمک می کند .
حس کودکان نیز در تعیین بازی نقش دارد . دختران به علت روحیه ی آرامتری که دارند معمولا بازیهای ساکت وآرام از قبیل بازی با عروسک وغیره را انتخاب
می کنند . حال آنکه پسران بازیهای دشوارتر را که محتاج جنب وجوش بیشتری هستند برمی گزینند. کودکان را هنگام بازی بهتر ودقیقتر می توان شناخت .
نقشها یی که دربازی برعهده می گیرند ورفتارهای آنها دراین هنگام نشان دهنده ی عوا مل درونی آنها است و ازاین لحاظ اهمیتی ویژه دارد .
کودکانی که از توجه کافی در خانواده برخوردار نیستند یا مورد تبعیض واقع شده اند، کودکانی که احساس امنیت نمی کنند یا مورد تنبیه زیاد قرار می گیرند ، در بازیها حالت اضطراب و احساس تنهایی را منعکس می کنند که باید برای رفع آن کوشید . در هر حال ، بازی کودکان در حکم آینه ایست که روحیات ، استعدادها و زمینه های روانی کودک را نشان می دهد و در شناخت کودکان باید از آنها استفاده کرد .
علاوه بر جنبه های روانی ، بازی در رشد جسمی کودک نیز حائز اهمیت است . بازی به حفظ سلامت جسمی و عصبی کودک کمک می کند و به پرورش اعضاء و حواس او می انجامد .
این جنبه در پسران که به جنب و جوش وتحرک بیشتری نیاز دارند از اهمیتی بیشتر برخوردار است ، از این رو محیط زندگی کودکان و بویژه پسران باید طوری باشد که بتوانند از تحرک کافی برخوردار باشند . متاسفانه سبک زندگی شهری ، بویژه زندگی آپارتمانی چنان است که این نیاز ضروری کودکان را رفع نمی کند کودکانی که در آپارتمان ها و محیط های محدود زندگی می کنند ، باید ازامکانات پارک وامثال آن برای بازی و جست وخیز استفاده کنند . نباید برای رفاه خود، کودکان را از جنب وجوش باز داریم ، بلکه باید سعی کنیم امکاناتی را فراهم آوریم که کودکان در محیط های مناسبتر به بازی و جنب و جوش بپردازند . در این صورت با صرف نیروهای اضافی و تخلیه ی عصبی از هیجانات عصبی آنها کاسته شده ، در محیط خانه آرامش بیشتری خواهند داشت .
هرگز نباید برای رهایی از سر و صدای کودکان آنها را در محیط های نامناسب و در کوچه و خیابان رها کرد .
حرکات :
حرکات یک بازی کم بیش برابر است با نوازشهای یک منسک . مثل هر بازی ، بازیگران بازیهای روانی با تمرینهای بیشتر مهارتشان بیشتر می شود و هر حرکتشان مقا صد بیشتری را ابراز می دارد .
( دوستیهای خوب و زیبا ) معمولاً بر این اساس است که بازیگران رفتارشان را با چنان مسرت و کامبخشی موافق دیگری می سازند که با کمترین کوشش عالیترین نتیجه ازبازی بدست می اید . باحذف بعضی از حرکات واسته ای ومحتاطانه یااجباری می توان به نهایت درجه از دوستی رسید. وقتی را که صرف اینگونه مانورهای توافقی میشود می توان متقابلاً درجهت تجلی بخشیدن روابط بکار برد تا هم برای طرفین بازی وهم برای نظاره کنندگان مایه ی خوشحالی بیشتری شود. یک شاگرد خوب بزودی متوجه حداقل حرکات اساسی موردنیاز بازی می شود. بازیگران به تنا سب احتیاجات و استعدادها و مقاصدشان موجب شاخ و برگ گرفتن و افزایش این حرکات اساسی می شود.
پیدایش بازی ها:
از دیدگاه جامعه ی کنونی پرورش طفل یعنی مراحل آموزشی بدین مبناست که بچه باید چه بازی هایی را یاد بگیردو چگونه بازی کند. روحیه ها و مناسک و وقت گذاری ها مناسب با وضعیت و موقعیت اجتماعی طفل در حال رشد نیز به او آمو خته می شود. اما اینها از اهمیت کمتری برخوردارهستند در شرایت مساوی واکنش و مهارت طفل در انجام رویه ها و مناسک و وقت گذاری ها تعیین کننده ی فرصتهایی است که به وی عرضه خواهد شد. اما این این بازی های طفل معیار استفاده ی او از ان فرصتهاست. بازی های مورد علاقه ی طفل پش نویسی برای زندگی ویا نقشه ی نا خوداگاه زندگی وی (نهایتاً تعیین کننده ی خطوط سرنوشت اوو موفقیتش در ازدواج و شغل و شرایط محیط بعد مرگش خواهد بود. ) پدران و مادران در عین حال که وقت زیادی را صرف پرورش بچه های خود می کنند در مورد تعلیم و روحیه ها و منا سک و وقت گذرانی هایمناسب با شرایت زندگی انها می کنند و با انتخاب مدرسه و دانشگاه و عبادتگاه های مناسب چنین تعلیماتی را در انها تحکیم می بخشد. موضوع بازی ها را نادیده می گیرند حال انکه در واقع بازی ها ساخت اصلی و تهییج کننده ی پویایی شناسی خانواده ها هستند. بچه ها حتی از ماه های اول زندگی با بازی ها روبرو هستند،آنها را تجربه می کنند. سوال های مربوط به این زمینه هزاران سال است گه اغلب به طور گذرا و بی هیچ روش معینی ، مطرح و مورد بررسی قرار گرفته اند. در سال های اخیر بحث های محوری در کتب رشته اورتوسایکارتری ( یا روانپزشکی اصطلاحی ) صورت گرفته است . اما بدون توجه اصولی به مفهوم بازی هاامکان مطالعه ی بنیادی در این رشته وجود ندارد و فرضیه های پویائی شناسی روانی درونی اشخاص تا کنون در حل مسائل ارتباطی انسانها موفقیت رضایت بخش نداشته اند . موقعیتهایی از تبادل وجود دارند که مستلزم فرضیه های پویا یی شناسی اجتماعی اند و تنها با توجه به انگیزه های شخصی قابل حل نیستند .
از آنجا که امروز تعدادروانپزشکان و روانشناسانی که در رشته ی تحلیل بازیها تخصص دیده باشند زیاد نیست ، بنا بر این تحقیقات و تجربیات در پیدایش بازیها اندک است . خوشبختانه ، ماجرای زیر حضور متخصص مجرب تحلیل تبادل به وقوع پیوست .
کار کرد بازیها :
ازآنجا که امکان وجود پیوندهای صمیمانه بین مردم در زندگی روزمره بسیار کم و حتی گاهی اوقات این صمیمیت بیگانگی ( به خصوص نوع شدیدش ) از لحاظ روانی برای برخی افراد غیر ممکن است ، بخشی اعظم از اوقات زندگی جدی اجتماعی اشخاص به اجرای بازی می گذرد . بنابراین بازیها هم لازم اند هم دلخواه و تنها مسئله موجود آن است که این بازی ها برای شخص نتیجه ی مطلوبی نیز دارند یا نه ــ دراین رهگذر باید به خاطر اورد که اساسی ترین وجه بازی ها نقطه
اوج یا برد آنهاست . کارکرد اصلی حرکات اولیه ی بازیها آماده کردن موقعیت برای برداشت آنهاست . اما از طرف دیگر بازی ها طوری طرح ریزی شده اند که درهر یک از مراحل نیز بردی جنبی به دست می دهند .
بعضی بازی ها ، علاوه بر کارکرد اجتماعـی شان در ساخت رضایتبخش زمان ، برای حفظ سلامت روانی اشخاص نیز نیازی ضروری محسوب می شوند . ثبات روانی اشخاص بقدری موقتی و سست است و وضعیت روانی آنان چنان تشنج آمیز و شکننده حفظ می شود که محروم کردن آنها از بازیهاشان ممکن است آنها را به ورطه ی نومیدی بی درمان یا حتی اختلال روان بکشاند . این اشخاص با هر نوع حرکت سود آنتی تز مبارزه ای سرسختانه خواهند کرد . این پدیده اغلب در مسائل زناشویی ملاحظه می شود که وقتی یکی از طرفین دراثر درمانهای روانی وضعش بهبود پیدا می کند . ( یعنی بازیهای نابودکننده ی ازدواجش را رها می کند . ) در نتیجه وضع روانی طرف مقابل بسرعت رو به ویرانی می رود چون برای حفظ تعادل او این بازیها اهمیت حیاتی داشته است . بنابراین در تحلیل بازیها لازم است جنبه ی احتیاط حس شود .
خوشبختانه یک پیوند انسانی صمیمانه ی عاری از هر گونه بازی که عالی ترین شکل ارتباط انسانی است یا می تواند باشد دارای پاداشها و لذائذی آنچنان عظیم است که حتی شخص هایی که تعادل روانی شان ناپایدار است نیز می تواند ــ اگر شخص مناسبی را برای پیوندهای بهتر پیدا کردند ــ با اطمینان و با مسرت بازیهاشان را رها کنند .
رده بندیهای بازی :
عوامل متعددی تا کنون در تحلیل بازیها و وقت گذرانیها مورد بحث قرار گرفتند و هر یک از آنها را می توانیم در رده بندی اصولی بازیها و وقت گذرانیها بکار بریم . برخی از محسوس ترین رده بندیها براساس عوامل زیر است :
براساس تعداد بازیگران
چیزهای رایج
انواع بالینی
نقاط بدن
پویایی شناسی روانی
دسته بندی | آمار |
بازدید ها | 0 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 26 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 10 |
پروژه آماری کودک به چه طریقی تربیت می شود در 10 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب :
مقدمه
کودک به چه طریقی تربیت می شود
تعریف بازی
حرکات
پیدایش بازیها
کارکرد بازیها
رده بندی بازیها
اهمیت بازی
جدول
پرسشنامه
منابع :
کتاب راهنمای پدران و مادران تالیف محمدعلی سادات
اهمیت بازی اثر پالامینت مترجم لادن کیا
روانشناسی و پرورش کودک تالیف و ترجمه م. سعید
کودک به چه طریقی تربیت می شود .
روش عبارتند از مجموعه ، وسایل وطرقی است که وصول به منظور وهدفی را ممکن می سازد.
در هر کاری داشتن روش واستفاده از آن ضروری است . از کارهای خیلی ساده گرفته تا تحقیقات وسیع علمی بدون توسل به روش ، سعی و کوشش هر اندازه فراوان هم صورت گیرند، نتیجه ای را عاید نخواهند کرد.
الف) تعریف بازی : بازی یک رشته تبادل مکمل با هدف نهفته است که تا حصول به نتیجه ی پیش بینی شده و کاملاً مشخص پیش می رود و جریان پیدا می کند . یعنی ، هر بازی یک رشته تبادل مشخص وغالبا تکراری است ، با ظاهری قابل قبول ودارای انگیزه ی پنهانی ـ یا به زبان عامیانه تر یک رشته حرکت است بادوام یا کلک. با زیها به دو دلیل کاملاًًًًًًً ازرویه ها و منا سک و وقت گذرانیها قابل تشخیص ومتمایزند ـ اولاً به دلیل نهفته بودنشان ثا نیاً به دلیلی که در بر دارند ممکن است رویه ها موفقیت آمیز، مناسک موثرو وقت گذرانیها سود مند باشند ، اما از درگیری اثری نیست درپایان آنها نیز ممکن رقابتی در آنها وجود داشته باشد ویا ممکن است با احساسات شدید توأم باشد ولی تکان دهنده و به اصطلاح دراماتیک نیستند از طرف دیگر ،هر بازی اساساً با خدعه ونیرنگ توأم است و لیک پایان کار هم به جای اینکه فقط تحرک پذیر باشد تکان دهنده است .
اینک لازم است بازیها را از یک نوع رفتار اجتماعی دیگر که هنوز مورد بحث قرار نگرفته تمیز دهیم . (( علم)) ، (Operation) یک تبادل ساده یا یک رشته تبادلهای تعهد شده است که برای منظوری خاص انجام می گیرد . اگر شخص از شخص دیگر تقاضای تأ یید کند و درخواستش برآورده شود و سپس آن تأیید بر ضد تأیید کننده به کار گرفته شود یک بازی انجام شده ، بنابراین بازی ظاهراً شبیه یک رشته عمل است اما پس از برد معلوم می شود که این اعمال درواقع یک رشته مانور بوده اند نه درخواستهای صادقانه بلکه حرکاتی در یک بازی .
امیدواری و شوق یا ابراز علاقه به زندگی که فرد را احاطه کرده است ، نقطه ی مقابل افسردگی است .
خنده نقطه ی مقابل نومیدی است . بنابراین خاصیت لذت بخش درمان به وسیله ی تحلیل بازیها واقعیت پیدا می کند .
مقدمه
کودک و بازی:
از ویژگیهای دوره ی کودکی بازی کردن است. (( روانشناسان دوره ی کودکی را دوره ی بازی کردن نامیده اند)) بازی شیوه ی طبیعی فعالیت دراین دوره است.فعالیت آمیخته به بازی قبل ازسن سه سالگی آغازمی شودبه تدریج گسترش می یابد وحالت ابتکاری وخلاق به خود می گیرد. برهمین اساس است که روانشناسان خردسالی را دوره ی بازیهای خلاق نیز نامیده اند .
یعنی کودک به تدریج با ابتکاراتی که از خود نشان می دهد به بازیهای خودحالت ابداعی می دهد وکودکان باهوشتر معمولا به بازیهای ویژه و خلاق تر روی می آورند . بازیهای این کودکان از پیچیدگی و هدفداری بیشتر برخوردار است .
بازیهای کودک در سنین مختلف ویژگیهای مخصوصی دارد ابتدا بازی او با اشیاء است وسپس شامل انسانها می شود ، از سنین 3 و 4 سالگی بتدریج به بازیهای گروهی و اجتماعی روی می آورند .
در این بازیها کوذک به قواعد و مقررات بازیهای گروهی تن در می دهد و با دیگران همکاری می کند و دراین همکاریست که او رفتار با دیگران را تمرین می کند و با اصول وقواعد زندگی جمعی و چگونگی سلوک با دیگران و مراعات انضباط عملی بتدریج آشنا می شود واین به رشد اجتماعی و اخلاقی او کمک می کند .
هنگام بازی ، کودک با مشکلاتی روبرو شده ناگزیربه حل آنها می شود . به این ترتیب ، هم مقاومت در برابر مشکلات و راه های حل مساله را می آموزد و هم بر اعتماد به نفس او افزوده می شود . علاوه بر این بازی از عوامل موثری است که حس کنجکاوی ، ابتکار وخلاقیت کودک را برمی انگیزد و به رشد و گسترش توان ذهنی او کمک می کند .
حس کودکان نیز در تعیین بازی نقش دارد . دختران به علت روحیه ی آرامتری که دارند معمولا بازیهای ساکت وآرام از قبیل بازی با عروسک وغیره را انتخاب
می کنند . حال آنکه پسران بازیهای دشوارتر را که محتاج جنب وجوش بیشتری هستند برمی گزینند. کودکان را هنگام بازی بهتر ودقیقتر می توان شناخت .
نقشها یی که دربازی برعهده می گیرند ورفتارهای آنها دراین هنگام نشان دهنده ی عوا مل درونی آنها است و ازاین لحاظ اهمیتی ویژه دارد .
کودکانی که از توجه کافی در خانواده برخوردار نیستند یا مورد تبعیض واقع شده اند، کودکانی که احساس امنیت نمی کنند یا مورد تنبیه زیاد قرار می گیرند ، در بازیها حالت اضطراب و احساس تنهایی را منعکس می کنند که باید برای رفع آن کوشید . در هر حال ، بازی کودکان در حکم آینه ایست که روحیات ، استعدادها و زمینه های روانی کودک را نشان می دهد و در شناخت کودکان باید از آنها استفاده کرد .
علاوه بر جنبه های روانی ، بازی در رشد جسمی کودک نیز حائز اهمیت است . بازی به حفظ سلامت جسمی و عصبی کودک کمک می کند و به پرورش اعضاء و حواس او می انجامد .
این جنبه در پسران که به جنب و جوش وتحرک بیشتری نیاز دارند از اهمیتی بیشتر برخوردار است ، از این رو محیط زندگی کودکان و بویژه پسران باید طوری باشد که بتوانند از تحرک کافی برخوردار باشند . متاسفانه سبک زندگی شهری ، بویژه زندگی آپارتمانی چنان است که این نیاز ضروری کودکان را رفع نمی کند کودکانی که در آپارتمان ها و محیط های محدود زندگی می کنند ، باید ازامکانات پارک وامثال آن برای بازی و جست وخیز استفاده کنند . نباید برای رفاه خود، کودکان را از جنب وجوش باز داریم ، بلکه باید سعی کنیم امکاناتی را فراهم آوریم که کودکان در محیط های مناسبتر به بازی و جنب و جوش بپردازند . در این صورت با صرف نیروهای اضافی و تخلیه ی عصبی از هیجانات عصبی آنها کاسته شده ، در محیط خانه آرامش بیشتری خواهند داشت .
هرگز نباید برای رهایی از سر و صدای کودکان آنها را در محیط های نامناسب و در کوچه و خیابان رها کرد .
حرکات :
حرکات یک بازی کم بیش برابر است با نوازشهای یک منسک . مثل هر بازی ، بازیگران بازیهای روانی با تمرینهای بیشتر مهارتشان بیشتر می شود و هر حرکتشان مقا صد بیشتری را ابراز می دارد .
( دوستیهای خوب و زیبا ) معمولاً بر این اساس است که بازیگران رفتارشان را با چنان مسرت و کامبخشی موافق دیگری می سازند که با کمترین کوشش عالیترین نتیجه ازبازی بدست می اید . باحذف بعضی از حرکات واسته ای ومحتاطانه یااجباری می توان به نهایت درجه از دوستی رسید. وقتی را که صرف اینگونه مانورهای توافقی میشود می توان متقابلاً درجهت تجلی بخشیدن روابط بکار برد تا هم برای طرفین بازی وهم برای نظاره کنندگان مایه ی خوشحالی بیشتری شود. یک شاگرد خوب بزودی متوجه حداقل حرکات اساسی موردنیاز بازی می شود. بازیگران به تنا سب احتیاجات و استعدادها و مقاصدشان موجب شاخ و برگ گرفتن و افزایش این حرکات اساسی می شود.
پیدایش بازی ها:
از دیدگاه جامعه ی کنونی پرورش طفل یعنی مراحل آموزشی بدین مبناست که بچه باید چه بازی هایی را یاد بگیردو چگونه بازی کند. روحیه ها و مناسک و وقت گذاری ها مناسب با وضعیت و موقعیت اجتماعی طفل در حال رشد نیز به او آمو خته می شود. اما اینها از اهمیت کمتری برخوردارهستند در شرایت مساوی واکنش و مهارت طفل در انجام رویه ها و مناسک و وقت گذاری ها تعیین کننده ی فرصتهایی است که به وی عرضه خواهد شد. اما این این بازی های طفل معیار استفاده ی او از ان فرصتهاست. بازی های مورد علاقه ی طفل پش نویسی برای زندگی ویا نقشه ی نا خوداگاه زندگی وی (نهایتاً تعیین کننده ی خطوط سرنوشت اوو موفقیتش در ازدواج و شغل و شرایط محیط بعد مرگش خواهد بود. ) پدران و مادران در عین حال که وقت زیادی را صرف پرورش بچه های خود می کنند در مورد تعلیم و روحیه ها و منا سک و وقت گذرانی هایمناسب با شرایت زندگی انها می کنند و با انتخاب مدرسه و دانشگاه و عبادتگاه های مناسب چنین تعلیماتی را در انها تحکیم می بخشد. موضوع بازی ها را نادیده می گیرند حال انکه در واقع بازی ها ساخت اصلی و تهییج کننده ی پویایی شناسی خانواده ها هستند. بچه ها حتی از ماه های اول زندگی با بازی ها روبرو هستند،آنها را تجربه می کنند. سوال های مربوط به این زمینه هزاران سال است گه اغلب به طور گذرا و بی هیچ روش معینی ، مطرح و مورد بررسی قرار گرفته اند. در سال های اخیر بحث های محوری در کتب رشته اورتوسایکارتری ( یا روانپزشکی اصطلاحی ) صورت گرفته است . اما بدون توجه اصولی به مفهوم بازی هاامکان مطالعه ی بنیادی در این رشته وجود ندارد و فرضیه های پویائی شناسی روانی درونی اشخاص تا کنون در حل مسائل ارتباطی انسانها موفقیت رضایت بخش نداشته اند . موقعیتهایی از تبادل وجود دارند که مستلزم فرضیه های پویا یی شناسی اجتماعی اند و تنها با توجه به انگیزه های شخصی قابل حل نیستند .
از آنجا که امروز تعدادروانپزشکان و روانشناسانی که در رشته ی تحلیل بازیها تخصص دیده باشند زیاد نیست ، بنا بر این تحقیقات و تجربیات در پیدایش بازیها اندک است . خوشبختانه ، ماجرای زیر حضور متخصص مجرب تحلیل تبادل به وقوع پیوست .
کار کرد بازیها :
ازآنجا که امکان وجود پیوندهای صمیمانه بین مردم در زندگی روزمره بسیار کم و حتی گاهی اوقات این صمیمیت بیگانگی ( به خصوص نوع شدیدش ) از لحاظ روانی برای برخی افراد غیر ممکن است ، بخشی اعظم از اوقات زندگی جدی اجتماعی اشخاص به اجرای بازی می گذرد . بنابراین بازیها هم لازم اند هم دلخواه و تنها مسئله موجود آن است که این بازی ها برای شخص نتیجه ی مطلوبی نیز دارند یا نه ــ دراین رهگذر باید به خاطر اورد که اساسی ترین وجه بازی ها نقطه
اوج یا برد آنهاست . کارکرد اصلی حرکات اولیه ی بازیها آماده کردن موقعیت برای برداشت آنهاست . اما از طرف دیگر بازی ها طوری طرح ریزی شده اند که درهر یک از مراحل نیز بردی جنبی به دست می دهند .
بعضی بازی ها ، علاوه بر کارکرد اجتماعـی شان در ساخت رضایتبخش زمان ، برای حفظ سلامت روانی اشخاص نیز نیازی ضروری محسوب می شوند . ثبات روانی اشخاص بقدری موقتی و سست است و وضعیت روانی آنان چنان تشنج آمیز و شکننده حفظ می شود که محروم کردن آنها از بازیهاشان ممکن است آنها را به ورطه ی نومیدی بی درمان یا حتی اختلال روان بکشاند . این اشخاص با هر نوع حرکت سود آنتی تز مبارزه ای سرسختانه خواهند کرد . این پدیده اغلب در مسائل زناشویی ملاحظه می شود که وقتی یکی از طرفین دراثر درمانهای روانی وضعش بهبود پیدا می کند . ( یعنی بازیهای نابودکننده ی ازدواجش را رها می کند . ) در نتیجه وضع روانی طرف مقابل بسرعت رو به ویرانی می رود چون برای حفظ تعادل او این بازیها اهمیت حیاتی داشته است . بنابراین در تحلیل بازیها لازم است جنبه ی احتیاط حس شود .
خوشبختانه یک پیوند انسانی صمیمانه ی عاری از هر گونه بازی که عالی ترین شکل ارتباط انسانی است یا می تواند باشد دارای پاداشها و لذائذی آنچنان عظیم است که حتی شخص هایی که تعادل روانی شان ناپایدار است نیز می تواند ــ اگر شخص مناسبی را برای پیوندهای بهتر پیدا کردند ــ با اطمینان و با مسرت بازیهاشان را رها کنند .
رده بندیهای بازی :
عوامل متعددی تا کنون در تحلیل بازیها و وقت گذرانیها مورد بحث قرار گرفتند و هر یک از آنها را می توانیم در رده بندی اصولی بازیها و وقت گذرانیها بکار بریم . برخی از محسوس ترین رده بندیها براساس عوامل زیر است :
براساس تعداد بازیگران
چیزهای رایج
انواع بالینی
نقاط بدن
پویایی شناسی روانی