مرجع فایل های تخصصی
وبلاگ برای دسترسی هم وطنان به فایل های مورد نیاز آنها در تمامی زمینه های علمی، پزشکی، فنی و مهندسی، علوم پایه، علوم انسانی و ... طراحی گردیده است.مرجع فایل های تخصصی
وبلاگ برای دسترسی هم وطنان به فایل های مورد نیاز آنها در تمامی زمینه های علمی، پزشکی، فنی و مهندسی، علوم پایه، علوم انسانی و ... طراحی گردیده است.دانلود فایل کامل گزارش کارآموزی عمران،برپایی ساختمان مرکزی فرهنگسرای معرفت
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 1 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 600 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 21 |
گزارش کارآموزی عمران-برپایی ساختمان مرکزی فرهنگسرای معرفت در 21 صفحه ورد قابل ویرایش
بازدید از زمین و ریشه کنی
قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله ی آن نسبت به خیابان ها و جاده های اطراف و همچنین چگونگی دسترسی به خیابان های اصلی مورد بازرسی قرار گیرد. بعد از بررسی های کافی و در صورت نبود مشکل اقدام به آغاز پروژه می نماییم. در این بررسی ها باید دقت شود تا ما مشکلی از لحاظ ورود و یا خروج ماشین آلات نداشته باشیم و ضمنا جای کافی برای مصالح پای کار فراهم کنیم. سپس نسبت به ریشه کنی( کندن ریشه های نباتی که ممکن است در زمین روییده باشند ) اقدام می شود و خاک های اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شکل هندسی زمین و زوایای آن کاملا معلوم شده وبا نقشه ساختمانی کاملا مطابقت داشته باشد
2. پیاده سازی نقشه
پس از بازدید محل وریشه‌کنی ، نوبت به پیاده کردن نقشه بر روی زمین می شود. منظور از پیاده کردن نقشه یعنی انتقال نقشه ساختمان از روی کاغذ بر روی زمین به وسیله ابزار آلات در دسترس با ابعاد اصلی به طوری که محل دقیق پی ها و ستون ها و دیوار ها و عرض پی ها روی زمین به خوبی مشخص باشد. باید دقت داشت که این مرحله یکی از مهمترین مراحل ساخت می باشد چرا که کوچکترین اشتباهات در این مرحله قابل صرفنظر نبوده و اگر این خطا ها از مقدار مجاز آیین نامه ای بیشتر باشد ، باید اقدام به تخریب کل ساختمان کرد. حال برای پیاده کردن نقشه دو راه داریم اگر ساختمان مهم و بزرگ بود می بایست از دوربین های نقشه برداری استفاده شود ولی برای پیاده کردن نقشه ساختمان های معمولی و کوچک از متر و ریسمان بنایی می توان بهره برد که دقت لازم برای کارهای معمولی را دارند. برای پیاده کردن نقشه با متر و ریسمان کار ابتدا باید محل کلی ساختمان را روی زمین مشخص نموده و بعد با کشیدن ریسمان کار به یکی از امتداد های تعیین شده و ریختن گچ ، یکی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین کرد و بعد خطوط دیگر را با همین روش مشخص می کنیم . البته برای ایجاد زاویه ی قایمه می توان از اعداد فیثاغورثی بهرا برد مانند اعداد 3و4و5 که در آن دو تای اولی اضلاع جانبی اند و عدد آخر که از همه بزرگتر می باشد مقدار عدد وتر می باشد
عرض و طول و عمق پی ها کاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد در ساختمان های بزرگ قبل از شروع کار بوسیله آزمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده واز روی آن محاسبات ابعاد پی را تعیین می نمایند ولی در ساختمان های کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم . اغلب مواقع قدرت مجاز تحملی زمین برای ساختمان های کوچک با مشاهده خاک پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گزفتن دانه ها به روی همدیگر یا با ضربه زدن به وسیله کلنگ به محل پی قابل تشخیص می باشد .
3. گود برداری
در این قسمت از عملیات اقدام به خاکبرداری محل نقشه می شود تا به خاک بکر رسید. انجام این عمل به آن علت است که همانطور که گفتیم زمین ، بار کلی ساختمان را تحمل می کند لذا باید پی ها بر روی یک سطح محکم و بدون رانش قرار بگیرد تا در آینده پس از اتمام پروژه و در نتیجه ی بارگذاری ، پی ها نشست بیش از حد نداشته باشند و یا اینکه نشستهای متفاوت داشته باشند. البته اگر زمین موجود ، بدون خاکبرداری ، بکر باشد ، باز هم باید اقدام به گودبرداری کرد. این عمل بدان علت است که همانطور که می دانیم پی از قسمتهای مهم سازه می باشد. و جنس آن از بتن می باشد همانطور که می دانیم بتن از دو المان آرماتور آهنی و ملات سیمان ماسه شن تشکیل شده است. آهن در مقابل سولفاتها و موادی همچون کلر و آب حساس است و در صورت وجود این عوامل در کنار آهن ، آهن زنگ زده و مقاومت فشاری و کششی خود را از دست می دهد. همچنین ملات سیمان هم در مقابل آب ضربه پذیر است و مقاومت خود را از دست می دهد. بنابر این سطح زیرین پی ها باید حداقل 1.5 الی 2 متر پایین تر از تراز کف زمین باشد.
در موقع گودبرداری چنانچه محل گودبرداری بزرگ نباشد از وسائل معمولی مانند بیل و کلنگ و فرقون ( چرخ دستی ) استفاده می گردد , برای این کار تا عمق معینی که عمل پرتاب خاک با بیل به بالا امکان پذیر است ( مثلاً 2 متر ) عمل گود برداری را ادامه می دهند و بعد از آن پله ای ایجاد نموده و خاک حاصله از عمق پائین تر از پله را روی پله ایجاد شده ریخته و از روی پله دوباره به خارج منتقل می نمایند . برای گود برداری های بزرگتر استفاده از بیل و کلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مکانیکی مانند لودر و غیره استفاده شود . در این گونه موارد برای خارج کردن خاک از محل گود برداری و حمل آن بخارج کارگاه معمولاً از سطح شیبدار استفاده می گردد . بدین طریق که در ضمن گودبرداری سطح شیبداری در کنار گود برای کامیون و غیره ایجاد می گردد که بعد از اتمام کار این قسمت بوسیله کارگر برداشته می شود .
استفاده از دیوارهای مانع :
چون ایجاد شیب مورد لزوم موجب کار اضافی برای حمل خاک بیشتر به خارج و انتقال مجدد آن بعد از ساختن دیوار مورد لزوم به پشت دیوار می باشد لذا برای جلوگیری از پرداخت هزینه بیشتر و عدم انجام کار اضافی در موقع گودبرداری در زمینهای سست بعضی وقتها در صورت امکان اقدام به ایجاد دیوارهای مانع می نمایند که در اینجا از نوع چوبی می باشد .
4. پیاده کردن محل پی ها و شناژها و آرماتور گذاری
بعد از گود برداری و مشخص نمودن محل پی ها و شناژ های رابط پی ها ابتدا در محل های مورد نظر در حدود 40 تا 50 سانتی متر ملات آهک و شفته ریخته می شود . شفته مخلوطی است از خاک مناسب و آهک شکفته و آب . ( خاک مناسب برای شفته خاکی است که قطر دانه های تشکیل دهنده آن از لحاظ بزرگی و کوچکی متفاوت بوده به طوری که دانه های ریزتر فضای خالی بین دانه های درشت تر را پر نموده و در نتیجه جسم متراکم و توپری بدست می آید . ) بعد از شفته ریزی ، در حدود 5 الی 10 سانتی متر بتن مگر روی آن ریخته می شود به این بتن ، بتن لاغر هم گفته می شود چرا که بتنی است که سیمان آن نسبت به سایر بتن ها کم بوده و در حدود 100 الی 150 کیلو گرم در متر مکعب می باشد. این کار به دو دلیل انجام می شود. اول آنکه حد فاصلی بین بتن اصلی و خاک می باشد دوم آنکه سطح پی را با این بتن رگلاژ می نمایند تا بتن اصلی پی روی سطح صافی قرار گیرد .
بعد از این مرحله بر حسب اینکه پی از چه نوعی باشد مطابق با نقشه آرماتور چینی صورت می گیرد . آرماتور چینی در پی های منفرد به این صورت انجام می گیردکه تک تک پی ها از روی نقشه دقیقا مطالعه شده و طول آرماتور ها و شماره آرماتور ها دقیقا مشخص می شود ( تمامی آرماتورها در ساختمان های بتنی آجدار می باشد ) سپس بوسیله قیچی و آچار های مخصوص مطابق نقشه آرماتور ها را بریده و خم می کنند . برای پی های منفرد یک ردیف آرماتور به صورت شبکه ای در زیر فنداسیون قرار داده می شود که آرماتور های هر ردیف شبکه را به وسیله سیم مفتول ( نمره 4 یا 6) به آرماتور های ردیف دیگر شبکه متصل می شود . به دلیل اینکه مقاومت فشاری بتن خوب بوده و مقاومت کششی آن در حد مطلوب نمی باشد و با توجه به اینکه در پایین پی منفرد کشش اتفاق می افتد لذا شبکه آرماتور را در پایین قرار می دهیم . همچنین از شناژهایی هم ، جهت اتصال فنداسیون های مجاور به هم استفاده می کنیم . علت اجرای شناژ این است که پی ها به هم متصل شده و در مقابل بارهای افقی مانند باد و زلزله ایمن شوند. باید توجه داشت که هر پی باید حداقل توسط دو شناژ عمود بر هم مهار شود. در صورتی که یکی از فنداسیون ها در محیط اطراف ساختمان قرار گیرد شناژی که برای اتصال این فنداسیون به فنداسیون دیگر که در محیط نیست به کار می رود قویتر از بقیه شناژ ها انتخاب می شود. این اقدام بدان علت است که چون ستون وارد بر این پی های محیطی به دلایل معماری نمی تواند در وسط فنداسیون قرار گیرد و باید در کناره آن قرار گیرد ، در این صورت بر قسمت بالایی شناژ رابط نیروی کششی بیشتری وارد می شود و به همین دلیل این قسمت از شناژ قویتر انتخاب می شود و معمولا در این شناژ ها تعداد آرماتور های بالایی بیشتر از تعداد آرماتور های پایینی می باشد ( معمولا 3 به 5 ) . علاوه بر آرماتور های شناژ ، آرماتور های ریشه ستون ها نیز قبل از بتن ریزی کار گذاشته می شود . طول این این ریشه ها معمولا 1.2 متر یا بیشتر انتخاب می شود. در قرار دادن این آرماتور ها با دقت فوق العاده زیادی کرد و فاصله آکس به آکس ستون ها و ردیف آن ها باید کاملا مطابق با نقشه باشد . ( امتداد ستون ها باید با دوربین یا ریسمان کار کنترل شود ) چون آکس ستون های طبقات باید در یک امتداد قایم قرار گیرند و در صورتی که دو ، سه سانتی متری اشتباه شود این اشتباه تا آخرین طبقه ساختمان ادامه پیدا می کند.
7. اجرای ستونها
بعد از بتن ریزی پی ، قفسه آرماتور های ستون را که از قبل مطابق با نقشه بافته و آماده شده است به آرماتور های ریشه متصل می نمایند این کار باید حداقل 3 الی 4 روز بعد از بتن ریزی پی انجام شود زیرا در غیر این صورت با توجه به اینکه بتن پی هنوز سخت نشده است در اثر لنگر آرماتور های ستون میلگرد های ریشه از جای خود تکان خورده و پی متلاشی می شود . بعد از بستن آرماتور های ستون برای تثبیت موقعیت هر ستون ، ابعاد آن را بوسیله تیرهای چوبی در پای ستون مشخص می نمایند باید توجه داشت که هیچوقت نباید برای تثبیت ابعاد ستون باریختن بتن در پای آن اقدام نمود .
سپس قالب های فلزی یا چوبی را که از قبل آماده نموده اند در اطراف ستون قرار داده و آن را بوسیله سیم نجاری و میخ و یا میلگردهای مخصوص به همدیگر متصل می نمایندو آنگاه قالب را توسط شاقول بنایی شاقول می کنیم. این عمل بدان علت است تا ستون کاملا بر پی عمود باشد تا نیروهای محوری به راحتی به پی زیرین منتقل شوند و اگر ستون عمود بر پی نباشد ، نیروهای محوری باعث ایجاد لنگر شده و سبب تخریب ناگهانی آن می شوند. سپس قالب را بوسیله چهار عدد تیر چوبی در جای خود مستحکم می نمایند .
بعد از تثبیت کامل موقعیت ستون ، محور آن را با ستون های مجاور از بالای ستون و پایین ستون اندازه می گیرند. همچنین شماره آرماتور ها و فاصله خاموت ها را مطابق با نقشه کنترل کرده و در صورت درست بودن اقدام به بتن ریزی می نمایند . در کارگاه های کوچک که بتن ستون ها دستی ریخته می شود بهتر است بتن مخصوص ستون را قدری رقیق تر تهیه نمایند تا به خوبی قالب خود را پر کند البته باید توجه نمود که برای تهیه بتن رقیق می باید از عیار سیمان بیشتر استفاده نمود . به تدریج که قالب را پر می نمایند باید دقت نمود که بتن تمام زوایای قالب و میلگردها را پر نماید تا بعد از قالب برداری بتن ریخته شده کرمو نباشد . برای این کار می توان با نواختن ضربه های ملایم و یکنواخت به بدنه قالب بتن را جابجا نمود .
در مورد ستون ها معمولا به محض آنکه بتن حالت روانی خود را از دست بدهد و بتواند شکل هندسی خود را حفظ کند قالب آن را باز می کنند و این در حدود 48 ساعت بعد از بتن ریزی می باشد در موقع باز کردن قالب باید توجه شود که قالب را با احتیاط طوری جدا کنند که گوشه های تیز ستون خراب نشود . بعد از باز کردن قالب ها باید مدتی بتن تازه را آب داد در مورد ستون ها معمولا برای این کار دور ستون تازه ریخته شده را با گونی پوشانیده و این پوشش را مرطوب نگاه میدارند در غیر این صورت سطح بتن ترک خورده و موجب نفوذ هوا به داخل بتن شده و آرماتور به کار رفته در آن در معرض خورندگی واقع گردیده و موجب ضعف قطعه خواهد شد .
8. اجرای تیرها و سقف ها
تیرها قسمتی از ساختمان های بتنی می باشند که بار سقف را به ستون منتقل نموده و ستون به پی و بالاخره پی به زمین منتقل می نماید. بعد از اتمام بتن ریزی کلیه ستون ها و قالب برداری از آن ها ، اقدام به قالب بندی تیر های اصلی می نمایند. در ساختمان هائی که سقف آن تیرچه و بلوک می باشد معمولا سقف و تیرچه را یکپارچه بتن ریزی می نمایند .
اعتماد شما سرمایه ما
دانلود فایل کامل گزارش کارآموزی عمران،احداث پارکینگ طبقاتی
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 13 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 3154 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 43 |
گزارش کارآموزی عمران-احداث پارکینگ طبقاتی در 43 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب
مقدمه
**********************************************
فصل اول
رعایت اصول ایمنی در تخریب
**********************************************
فصل دوم
تجهیز کارگاه
انبار کردن سیمان
پیاده کردن نقشه
پی کنی
**********************************************
فصل سوم
قالب بندی
**********************************************
فصل چهارم
آرماتوربندی
هدف از بکار بردن فولاد در قطعات بتنی
بستن میلگردها به همدیگر
نحوه خم کردن میلگردها
برش میلگردها
آچار خم کن یا آچار F
قلاب انتهای میلگرد و اندازه استاندارد آن
**********************************************
فصل پنجم
بتن سازی
حمل بتن
نسبت های اختلاط
بتن ریزی
بتن ریزی در هوای گرم
بعضی از مسائلی که ممکن است در بتن تازه بوجود اید
مشخصات نا مطلوب بتن اب انداخته
تراکم بتن
نگه داری از بتن
قالب بندی سقف
بتن ریزی پی
مقدمه:
دانشجویان رشته عمران در دوره کارشناسی که چهارسال به طول می انجامد با درسهای تئوری آشنا میشوند وتا حدودی با مسائل مختلف ساختمان سازی آشنا میشوند ولی باز نیاز به کسب تجربه دارند وکسب این تجربه میسرنیست مگر انکه دانشجویان درسر کارمطالبی راکه در کتابها خوانده اند لمس کرده وبا چشم خود طریقه انجام کارها راببینند وبه همین دلیل دو واحد رابه همین امر اختصاص داده اند که این واحدها جزو مهمترین واحدهای این دوره می باشد.
فصل اول
رعایت اصول ایمنی در تخریب:
قبل از هر چیز باید روش تخریب مشخص شود و کار برای عوامل اجرایی شرح داده شود. تخریب در معابر عمومی باید درمحوطه ای محصور با نرده های حفاظتی به ارتفاع دو متری انجام شود.
کلیه کارگران میبایست مجهزبه کلاه ایمنی باشند ودر ساعات غیر کاری به هیچ عنوان نباید اقدام به برداشتن حصار کرد.
تمامی راههای عبورومرور افراد غیر مسؤل به کارگاه باید مسدود شود.
به هیچ عنوان نباید مسیر ریزش آوار به عنوان مسیراصلی انتخاب شود ودر هنگام عملیات تخریب از اب برای ته نشین کردن غبار در محیط جلو گیری شود.
فصل دوم
تجهیز کارگاه:
برای تجهیز کارگاه باید مصالح وابزار مورد نیازبه کارگاه آورده شود.
مصالحی مانند سیمان که به دو صورت فله وپاکتی موجود میباشددر کارگاه میبایست به نحوی درست انبار شود که البته در این پروژه بیشتر از سیمان پاکتی استفاده شد.
روش نگهداری ازسیمان در قسمت بعد توضیح داده خواهد شد.
برای جلوگیری از شلوغ شدن کارگاه معمولا موارد مصرف شن وماسه ازقبل پیش بینی میشد.
انبارکردن سیمان:
درموقع انبار کردن سیمان باید دقت شود که رطوبت هوا وزمین باعث فاسد شدن سیمان نشود.در این پروژه برای انبار کردن پاکتهای سیمان ابتدا تمامی پاکتها برروی قطعات تخته که بازمین حدود ده سانتیمتر فاصله داشت قرار داده شد وکیسه ها در ردیفهای ده تایی روی هم چیده شد.
علت این کار این است که اگربیش ازده کیسه را روی هم قرار دهیم کیسه های زیرین دراثر فشار زیاد سخت شده ودرصورت نگهداری دراز مدت غیر قابل مصرف خواهند شد واستفاده ازانها منوط به آزمایش سیمان خواهد بود.
چنانچه سیمانهای سخت شده به راحتی با دست پودرشوند قابل مصرف در قطعات بتنی میباشند درغیر اینصورت سیمان فاسد شده وبرای اطمینان بیشترازفاسد شدن ان از آزمایشهایی استفاده میکنند.
بتنی که باسیمان فاسد شده ساخته میشود باربر نبوده و نمیتوان از ان در قطعات اصلی ساختمان مانند تیرهاو ستونها وسقف استفاده کرد.
چنانچه این سیمانها کاملا فاسد نشده باشند میتوان ازانها به عنوان ملات برای فرش موزاییک ویا اجرای بتن مگر استفاده نمود.
اگر بخواهیم سیمان را برای مدت طولانی انبار کنیم باید تا انجا که امکان دارد با دیوارهای خارجی انبارفاصله داشته باشد.
البته چون در این پروژه از سیمان پاکتی استفاده شد برای نگهداری پاکتها در فضای بازپس از اینکه انها را بر روی چوبهای تراورس قرار دادند روی انها را با ورقه های پلاستیکی پوشانیدند تا از نفوظ رطوبت به انها جلوگیری شود.
اگرسیمان به طرزصحیح انبارشود حتی تا یک سال بعد نیزقابل استفاده خواهد بود البته فقط ممکن است زمان گیرش آن قدری به تاخیر بیافتد ولی درمقاومت 28 روزه ان تاثیری نخواهد داشت.
پیاده کردن نقشه:
پس از بازدید از محل اولین قدم در ساخت یک ساختمان پیاده کردن نقشه میباشد منظور از پیاده کردن نقشه انتقال نقشه ساختمان از روی کاغذ برروی زمین با ابعاداصلی است.بطوری که محل دقیق پی ها وستونها ودیوارها وزیرزمینهاو عرض پی ها روی زمین بخوبی مشخص باشد.
همزمان با ریشه کنی وبازدید ازمحل باید قسمتهای مختلف نقشه ساختمان مخصوصا نقشه پی کنی کاملا مورد مطالعه قرارگرفته بطوری که در هیچ قسمت نقطه ابهامی وجود نداشته باشد وبعدا اقدام به پیاده کردن نقشه بشود.
باید سعی شود حتما در موقع پیاده کردن نقشه از نقشه پی کنی استفاده شود.
ابتدا محل کلی ساختمان روی زمین مشخص
می شودو بعد با کشیدن ریسمان در یکی ازامتدادهای تعیین شده وریختن گچ یکی ازخطوط اصلی ساختمان تعیین می شود .بعد از ان خط دیگر ساختمان را که عمود بر خط اول میباشد رسم می شود.
در اصطلاح بنایی استفاده از این روش را 3-4-5- میگویند.
درصورت قناس بودن زمین ممکن است دوخط کناری نقشه برهم عمود نباشند در این صورت یکی از خطوط میانی نقشه را که حتما بر خط اول عمود است انتخاب ورسم مینماییم.
ممکن است برای عمود کردن خطوط از گونیای بنایی استفاده شود دراین صورت دقت کار کار کمتر میشود. در موقع پیاده کردن نقشه
برای جلوگیری از جمع شدن خطاهها بهتر است اندازه ها را همیشه از یک نقطه اصلی که آن را مبداء می نامیم شروع وروی زمین منتقل می نماییم . بعد ازاتمام کار پیاده کردن نقشه باید حتما مجددا اندازه گذاری های نقشه پیاده شده را کنترل نماییم.
علت این کار این است که حتی المقدوراز وقوع اشتباهات احتمالی جلوگیری شود. برای اینکه مطمئن شویم زوا یای بدست آمده اطاق ها قائمه می باشد باید دوقطر هراتاق را اندازه گیری کنیم چنانچه مساوی بودند آن اتاق گونیا است .
به این کار اصطلاحا چپ وراست می گویند. البته چنانچه در این مرحله اطاقها 3 الی 4سانتیمترنا گونیا باشد اشکالی ندارد زیرا با توجه به اینکه پی ها همیشه قدری پهن ترازدیوارهای روی آن می باشد لذا در موقع چید ن دیوار می توان ناگونیایی ها را برطرف نمود. بطور کلی باید همیشه توجه داشت که پیاده کردن نقشه یکی از حساسترین ومهمترین قسمت اجرای یک طرح بوده وکوچکترین اشتباه درآن موجب خسارتهای فراوان می شود .
پی کنی :
اصولا پی کنی به دو دلیل انجام می شود .1-دسترسی به زمین بکروبرای محافظت ازپی ساختمان .
با توجه به اینکه کلیه بار ساختمان به وسیله دیوارها یاستونها به زمین منتقل می شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی که قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل بار ساختمان داشته باشد بنا گردد. برای برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می باشیم . برای محافظت پایه ساختمان وجلوگیری از تاثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی سازی کنیم در این صورت حتما در بهترین زمینها باید حداقل پی هایی به عمق 40تا50 سانتیمترحفر کنیم.
طول وعرض وعمق پی ها کاملا بستگی به وزن ساختمان وقدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد.
در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع کاربوسیله ازمایشهای مکانیک خاک قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده وازروی ان مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین میکند. ولی در ساختمانهای کوچک که ازمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم.
اغلب مواقع قدرت مجازتحملی زمین برای ساختمانهای کوچک با مشاهده خاک پی ودیدن طبقات ان وطرز قرار گرفتن دانه ها به روی همدیگرو با ضربه زدن بوسیله کلنگ به محل پی قابل تشخیص است.
البته قبل از ان باید مهندس محاسب وزن ساختمان و میزان باری که ازطرف ساختمان به زمین وارد میشود اگاه باشد.
باید متذکر شد که نوع پی استفاده شده در پروژه ی کارآموزی رادیه می باشد.
فصل سوم
قالب بندی:
قالب یک سازه موقت است و مانند ظرفی میتواند بتن تازه وخمیری راتا زمان گیرش وکسب مقاومت کافی بصورت کاملا متراکم در برگیرد وبه ان فرم دهد. تهیه وساخت قالب را قالب بندی میگویند که از اصول وضوابطی از نظر طراحی وساخت پیروی میکند.
قالب بایدبه اندازه کافی محکم باشد تا بتواند دربرابرفشارهای وارده از بتن خمیری در زمان بتن ریزی و فشار ناشی از وسایل بتن ریزی و کارگران مقاومت کند وبیش از حد مجاز تغییر شکل ندهند.
همیشه باید توجه کرد که ابعاد قالب بندی دقیق باشد واتصالات قالب بندی باید محکم ومتناسب با جنس قالب باشد.
برای جلوگیری از خروج شیره بتن در زمان بتن ریزی مصالح مورد استفاده باید قالب بندی به گونه ای انتخاب شوند که قالب درزپیدا نکند.
قالب بندی باید طوری طراحی واجرا شود که پس از گرفتن بتن باز کردن قالبها به راحتی امکان پذیر باشد.
تخته و چوبی که برای قالب بندی مصرف میشود باید کاملا خشک بوده ودر برابر رطوبت تغییر شکل ندهد زیرا تغییر شکل قالب موجب تغییر شکل بتن گشته ودرشکل تیرها وستونها و همچنین ممانهای وارده برانها موثر میباشد.
این تخته ها باید به اندازه کافی نرم باشند تا در موقع نجاری دچار اشکال نشویم.
از طرفی باید انچنان محکم باشد که بتواند وزن بتن و ارماتورها و کارگران بتن ریزی ووسایل بتن ریزی از قبیل چرخ دستی و ویبراتور را بخوبی تحمل کند.قالب مورد استفاده در پروژه کارآموزی فلزی بود.برای اینکار آنها برای محکم نگه داشتن کار از سولجر هم استفاده می کردند که دقیقا" پشت قالب قرار می گرفت
همچنین بعد از اتمام آرماتور بندی و برای شروع قالب بندی از رامکا استفاده می کردند
بدین نحو که به اندازه ابعاد دیوار یا ستون
میلگرد برش می دادند و داخل آرماتورها می گذاشتند و قالب پشت آن قرار می گرفت .
قالبهای فلزی دارای سوراخهایی هستند که از داخل آنها بولت رد می شود . بدین نحو که یک یک میله ی رزوه شده از داخل عرض دیوار یا ستون رد می شود البته برای جلوگیری از گیر کردن بولت پس از بتن ریزی در داخل قالب آنرا داخل یک لوله ی پولیکا قرار می دهند
و پس از بتن ریزی بولت براحتی از بتن در می آید و لوله در جای خودش می ماند که بعدا" باید جای سوراخها در بتن گرفته شود .
نحوه خم کردن میلگردها:
با توجه به سنگینی نسبی کار میلگرد خم کنی و فشارهای نسبی زیادی که در هنگام خم کردن میلگرد بر دستها وکمر وبعضا تمامی اعضای بدن وارد میشود بهتر است برای کاهش این فشارها ازمیز میلگرد خم کنی استفاده میشود.
ارتفاع این میز معمولا 80 سانتیمترو عرض ان یک متر است وطول ان با توجه به طول میلگردها و امکانات کارگاه میتواند بین 3تا9متر درنظر گرفته شود. بر روی این میز صفحه خم کن میلگرد قرار دارد.
این صفحه عبارت است از صفحه فولادی مربع یا مستطیلی که برروی آن تعدادی خار فولادی تعبیه شده است واین خارها از حرکت میلگرد در بعضی از جهات جلوگیری میکند.
صفحه خم کن میلگرد را از طریق پیچهایی بر روی میز ثابت کرده وبا استفاده از اچار F یا اچار گوساله میلگردها را رابه شکلهای مورد نظر خم میکنند.
برای ایجاد قلابها و خمهای استاندارد قطر خار که میلگرد به دور ان میچرخد وخم مورد نظر را بوجود میاورد باید متناسب با قطر میلگرد مورد خم باشد.
با توجه به اینکه وظیفه اصلی میلگردها در بتن تحمل نیروهای کششی است باید میلگردهای مصرفی در بتن صاف باشد .
با وارد شدن نیرو به میلگرد مقطع ان باید در مقابل نیروی وارده مقاومت کند.
در میلگردهای ناصاف قبل از اینکه مقطع میلگرد مقاومتی بروز دهد به دلیل طول اضافی ناشی ازناصافی میلگرد فاصله بین دونقطه ای که بر انها نیروهای عمل وعکس العمل وارد میشوند میتواند زیاد شود که این امر در قطعات بتنی جایز نیست بنابراین میلگردهای مصرفی در بتن باید حتما صاف وعاری از خمیدگی باشند.
درکارگاههای ساختمانی میلگردهای خم شده را از طریق کشیدن بوسیله دستگاههای کشش برقی صاف میکنند امادر کارگاههای کوچک که فاقد این دستگاهها هستند برای صاف کردن میلگردها از پتک یا سندان استفاده میشود.
در این صورت باید وزن پتک انتخابی با توجه به قطر میلگرد سنگین نباشد.
چنانچه ضربات پتک سنگین باشد امکان ایجاد تنش در میلگرد وجود دارد یا ممکن است در بعضی از قسمتهای میلگرد لهیدگی ایجاد شود وسطح مقطع از مقدار محاسبه شده کمتر گردد.
باید توجه شود که محل بتن ریزی عاری از خاک و مواد زاید باشد.
اگر بین اتمام کار آرماتور بندی و بتن ریزی چند روز فاصله باشد حتی میباید محل کار با دقت بیشتری بازدید شود ودر تمام روز بتن ریزی حتما باید یک نفر کارگر با تجربه مدام قالبها را کنترل نموده و اثرات اضافه شدن وزن را روی آنها در نظر داشته باشد ودر موقع بروز خطر افراد دیگر را مطلع کند.
در موقع بتن ریزی باید از رفت و امد زیاد روی آرماتورها جلو گیری نمود زیرا در این صورت در اثر وزن کارگران در آرماتورها انحنای موضعی بوجود خواهد امد .
بهتر است از قسمتی که به مرکز بتن نزدیک تر میباشد شروع به بتن ریزی نمود زیرا در این صورت رفت و امد کارگران از روی ارماتورها به حد اقل خواهد رسید و برای انکه پای کارگر ها در بتن تازه ریخته شده فرو نرود باید در مسیر عبور و مرور کارگر ها از تخته هایی زیر پای آنها استفاده شود.
باید مطمئن شویم که همه گوشه های قالب از بتن پر شده و کرمو نمی باشد.
در مورد ستونها باید ضربه های یکنواختی به بدنه قالب کوبید تا در اثرارتعاش بوجود امده بتن در قالب بخوبی جابجا شود.
در دالها و تیر ها وسقفها باید با کوبیدن مدام بتن انرا به تمام گوشه های قالب راهنمایی نمود و جسم تو پری بوجود اوریم در بتن ریزی با ارتفاع زیاد بهتر است انرا در لایه های 30 سانتیمتری ریخته و لایه را بخوبی کوبیدو بعد لایه بعدی را بریزیم.
در موقع بتن ریزی های با ارتفاع زیاد مانند دیوارها و سدها چنانچه اب اضافی بتن بالا بیاید باید بتن بعدی را قدری خشک تر ریخت تا این اب جمع شود.
تا انجا که ممکن است بهتر است که بتن ریزی بدون وقفه انجام گیرد تا موقع سخت شدن یکپارچه باشد ولی گاهی مجبور هستیم که بتن ریزی را تعطیل نموده و کار را در روز بعد شروع کنیم که در چنین مواقعی باید محل قطع بتن حتما با نظر مهندس کارگاه انجام شود.
اما برای انجام بتن ریزی در این پروژه از یک تراک میکسر استفاده می شد.بدین نحو که بتن از میکسر به درون دستگاه پمپاژ ریخته می شد بعد از آنجا توسط لوله هایی مخصوص ، بتن تا محل بتن ریزی آورده می شد. بعد بتن درون قالبها بوسیله یک نفر کارگر ویبره میشد بدین طریق که با کوبیدن ضرباتی به پشت قالب ها بتن را به همه قسمتهای قالب هدایت میکرد.البته سطح قالب بتن نیز بوسیله ماله کشی صاف و هموار میشد. بتن ریزی تا عصر ان روز ادامه داشت.
اعتماد شما سرمایه ما
دانلود فایل کامل گزارش کارآموزی عمران،اجرای اسکلت فولادی
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 2 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 3891 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 28 |
گزارش کارآموزی عمران-اجرای اسکلت فولادی در 28 صفحه ورد قابل ویرایش
پیشگفتار:
بدرستی قدمت استفاده بشراز سر پناه و یا به طور کلی به مفهوم امروزی قدمت استفاده بشر ازمسکن معلوم نیست. ولی تقریبا آنرا می توان همزمان با پیدایش بشریت دانست. زیرا چنین گمان می رودکه بشر ازهمان ابتدابرای مصون ماندن ازبرف و باران وسرما وگرماوحمله حیوانات وهمچنین حمله سا یر اقوام به غارها پناه برده است.واین غارها را می توان اولین محل سکونت برای بشر دانست.وازآن زمان تا کنون انسان ها همیشه به فکر آن بوده اند که مسکنی راحتتروبهتر برای خود تهیه نمایند.
علمی و فنی مشکلات بسیاری را حل نموده در ساختن مسکن نیز مانند سایرامور تحولات عمده ای به وجود آورد و دیگر ساختن خانه های تک واحدی جوابگوی احتیاجات جوامع بشری نبوده است و به همین علت سیستم خانه سازی بکلی دگرگون شده واستفاده از مصالح مقاوم نیزمانند فولاد و سیمان در ساختمان رایج گردیدو در اثر دسترسی به این مصالح و امکانات دیگر گسترش شهرها از افقی به عمودی تبدیل شد و امرآپارتمان و آپارتمان سازی در ساختمان های چندین طبقه متداول گردید.
با وجود اینکه هر ساله به مقدار زیادی به تعداد مسکن اضافه می شود و در بیشتر ممالک پیشرفته تخریب ساختمانهای قدیمی نیز در شرایط معمولی مجاز نمی باشد به عبارت دیگر به جای چند واحد مسکن جدید یک واحد مسکن قدیمی را خراب نمی کنند.هنوز در هیچ یک از ممالک دنیا مشکل مسکن حل نشده ,بلکه هر روز به تعداد متقاضیان مسکن اضافه می شودوهنوز حتی در پیشرفته ترین ممالک دنیا قسمت عمده ای از درآمد خانواده صرف سکونت می گردد.
بدین لحاظ در تمام دنیا خصوصا درمملکت ما باید به امر ساختن مسکن و استفاده هر چه بهتر و بیشتر از مصالح ساختمانی توجه مخصوص شود و برای رسیدن به این هدف راهی جز استفاده از دانش نوین امروزی وهماهنگی تجربیات کارگاهی با علم دانشگاهی نداریم و باید بپذیریم که در قرن بیست و یکم قرار داریم و دیگر راههای سنتی کار سازنیست.
شرح نحوه ی اجرای اسکلت فولادی
پس از اینکه بتن فنوداسیون به طور کامل عمل ذکر می شود و به مقاومت نهایی خود رسید ، اقدام به ساخت – مونتاژ و برپاکردن اسکلت سازه می شود .
درسازه هایی که دیواربرشی به عنوان عاملی برای جذب و تحمل نیروی زلزله درآنها به کارمی رود و نیزسازه هایی که سیستم مهربندی جانبی آنها باربندی است به طور کلی روشهای مونتاژ یکسان است و تفاوت چندانی باهم ندارندباید برای مونتاژ و ساخت ستونهای اسکلت نکاتی را درنظر داشت .
هرچند این نکات به ظاهر ساده و پیش پا افتاده باشد.
قبل از برپاکردن و مونتاژ وساخت ستون ها ابتداجوشکار بااستفاده از آهن های مستعمل که ازساختمان قبلی به جامانده یا از آهن های موجود صفحه ای فلزی را که سطح آن باروغن سوخته چرب می کنند آماده می سازند این صفحه ی را شاستی می نامند . سپس شاخه های آهن موجود درکارگاه را بر روی شاستی قرار می دهند وباتوجه به نقشه های اجرایی فازه شیب ستون ها را می سازند . معمولاً ستونهای اجراشده دراسکلت های فلزی ازنوع دوبل ، دوبل با ورق تقویتی ( در بال یا جان ستون )
ستون های دوبل نردبانی – ستون سوبله ( باورق و یابدون ورق تقویتی ) می باشد.
جوش کار باتوجه به نحوه جوش محاسبه شده توسط محاسبه جوش لازم را برای اتصال ستونها انجام میدهد .
ازانواع وضعیت جوش کاری وضعیت تخت یاکفی از همه آسان تر است .
( برای آشنایی باوضعیت های جوش کاری و انواع جوش به کتاب راهنمای جوش و اتصالات جوشی تالیف نقشه تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان مراجعه شود ).
زیرادراین حالت جوش کاری با شش جوش به اطراف بسیار کم است . به عنوان سرپرست کارگاه باید ظاهرجوش حداقل چک شود درجوش تخت خط جوش باید صاف و منظم باشد و بریدگی درکناره جوش دیده نشود . درجوش خوب گل جوش به آسانی برداشته می شود . درحین جوش کاری ، باید شدت جریان ولتاژ وسرعت حرکت الکترود درمحل جوش مناسب باشد. دقت شود که بعدجوش به طور کامل یعنی آنچه که محاسبه درنقشه ها آورده است اجرا شود .
الکترود مورداستفاده درکارگاه :
الکترود E6013 : الکترود همه وضعیت با جریان یکسو و متناوب و با قطبیت مستقیم است.تمیزکردن گل جوش این الکترود بسیار راحت است .
این الکترود عمل قوس آرامتر و سطح جوش صاف ، باموجهای ریز و ملایم است .
درحین جوش ورق های ستون های دوبل نردبانی بهتراست تاحداقل جوشکاری به نحوی انجام شود تاخط جوش قطع نشود تاجوش یکسره اجرا شود .
جوش براکت های زیرتیرها نیز باید کامل باشد و براکت ها به طور کامل به جان یا بال ستون جوش داده شوند که تمامی این موارد باید توسط مهندس ناظر که درکارگاه است چک شود .
پس از این که ستون ها را طبق آنچه درنقشه های سازه ای آمده است ساختند اقدام به برپاکردن ستون می کنند قبل از برپاکردن ستون نیز باید ورق های تقویت و لچکی های پای ستون ها را نیز به طور کامل جوش دهند . برای بلندکردن ستون ها با جرثقیل انتهای ستون را با الکترود جوش کا ری سوراخ می کنند تاقلاب جرثقیل از آن عبور کرده تا آن را بلند کنند .
درصورت وجود بادبند دراطراف ساختمان بهتراست قبل ازبلندکردن ستون ها بهتراست بادبندها را درمحل های آنها جوش دهیم ، این کار یک مزیت داردو آن این است که ازایجاد وضعیت جوشکاری سربالا یا قائم اجتناب می شود و جوش کاری درهمان وضعیت تخت باقی خواهدماند و اتصال پروفیل های بادبندی به صفحات اتصال آنها بهترانجام می شود . پس از سوارکردن ستون ها درمحل خود طبق نقشه باید پل ها را به ستون ها جوش دهند . جوش کار فاصله ی آکس تا آکس ستون را مجدداً اندازه میگیرد . تاطول پل ها را بدست آورد و به طول مناسب از پروفیل موجود برش زند . درسقف های تیرچه بلوک بهتر است از پل های لانه زنبوری و درسقف های کامبوزیت از پل هایی که از پروفیل های I شکل هستند استفاده گردد .
تمامی ستون ها و بادبندها به طور کامل باضدزنگ پوشانده شو د .
دروسط پروفیل های بادندیک تکه ورق کوچک جوش می دهند تاطول کمانش قطر بادبند کاهش یابد و مقاومت آن بیشتر شود . پل های زنبوری ازآنجا که دربرابر نیروهای برشی دچار ضعف هستند درهردوانتها با ورق جان راتقویت می کند .
آنچه که درساختمان های بااسکلت فلزی اهمیت دارد جوش کاری واجرای صحیح آن است زیراتمامی اتصالات توسط جوش متصل می گردند بس ناظر عالیه و مستقیم کارگاه باید به نحوی کارجوشی کارکنترل دقیق داشته باشد تاکیفیت کاربهتر شود .
اسکلت فلزی:
اجزا تشکیل دهنده ساختمانهای فلزی:ساختمان های فلزی از اجزا مهم زیر تشکیل می شود:
1-ستون ها
2-پل یا تیر های اصلی
3-تیرچه ها
4-پروفیلهای اتصال مانند نبشی و تسمه و...
ستون:
در ساختمانهای فلزی وساختمانهای بتنی به آن قسمت از اجزا که تحت نیروی فشاری واقع هستند ستون می گویند.ستونها از مهمترین و حساسترین اجزا ساختمان فلزی می باشند .بار سقفها به وسیله پلها به ستون منتقل شده و به وسیله ستون به زمین منتقل می شود .قسمتهای مختلف ستون به قرار زیراست:
1-قسمتهای اصلی ستون 2-تسمه های اتصال دهنده
3-صفحه های تقویتی 4-جوش
5-اتصال ستون به صفحه زیر ستون
1-قسمت اصلی ستون:قسمت اصلی ستون عبارت است از آن پروفیلی که بارهای فشاری را تحمل می نماید.برای ساختن ستونها می توان از پروفیلهای مختلف استفاده نمودمانند دو عدد تیرآهن Iمعمولی ویا یک عدد تیرآهن بال پهن و غیره .در مواردیکه بار ستون زیاد است می توان از سه عددتیرآهنIکه به شکلهای مختلف به همدیگر وصل شده استفاده نمود و در طبقات بالاتر که بار ستونها کاهش می یابد می توان از ادامه یکی از آهن ها خودداری کرد.برای ساختن ستونها از دو یا سه عدد Iمعمولی و یا سایر پروفیلها باید دقت کافی بعمل آورد تا ستونها کاملا مستقیم و راست ساخته شوند زیرا کوچکترین انحنای ستون ممکن است بعد از بارگذاری منجر به کمانش ستون گشته ودر نتیجه باعث تخریب ساختمان شود.
در موقع ساختمان سازی به دو علت ممکن است انحنا در آن ایجاد شود :اول آنکه امکان دارد تیرآهن های مورد استفاده برای ساختن ستون در اثر حمل و نقل دارای پیچیدگی باشد ¸دوم انکه ممکن است در اثر جوشکاری غیر فنی و نادرست در ستون پیچیدگی ایجاد شود .برای جلوگیری از اینکار ابتدا تیرآهن ها را از لحاظ شماره انتخاب و آنها را به طول معین برش داده آنگاه زیر دو سر و کمر ستون تیرآهن هایی قرار داده و ستون را روی این تیرآهن های افقی که به صورت طراز روی زمین قرار داده اندمی خوابانند.
لازم به یادآوری است که هر نوع ضربه زدن به تیرآهن حتی جهت برطرف کردن پیچیدگی موضعی(راست کردن آن)و یا در اثر جابجایی و...درتیرآهن تنشهایی ایجاد می کند که در آن باقی مانده و اگر تنشهای ایجاد شده در اثر بارگذاری هم جهت با این تنشها باشدموجب تخریب سریعتر قطعه می گردد.
البته اشکالات فوق اشکالات اجرایی می باشد نه محاسباتی زیرا فرض ما بر اینست که محاسبات درست انجام شده و ستون قادر به تحمل بار وارده می باشد.
جوش:
متداولترین وسیله اتصال دهنده قطعات فلزی به یکدیگر در ایران جوشکاری میباشد که معمولا از دستگاههای جوش برقی استفاده می شود .این دستگاه ممکن است مستقیما با برق شهر کار کند و یا خود بوسیله موتوری تولید برق نموده وعمل جوشکاری را انجام دهد به این نوع اخیر دستگاه جوش سیار گفته میشود .برای جوشکاری در ساختمانهای فلزی دستگاهی که مستقیما به برق شهر وصل شود به هیچوجه توصیه نمی گرددو بهتر است از دستگاههای جوش سیار استفاده شوددر هر صورت اسکلت فلزی بهتر است با برق متوالی جوشکاری شود.
اتصال ستون به صفحه زیر ستون :
اکنون طریقه اتصال ستون به صفحه زیر ستونشرح داده می شود.
ابتدا یاد اوری می گردد که صفحه زیر ستون قبلا کاملا تراز و در یک سطح کار گذاشته شده است وباید سطح انتهایی ستون یعنی محل اتصال ان به صفحه زیر ستون کاملا مستوی بوده بطوریکه در موقع قرار دادن آن روی صفحه تمام نقاط آن با صفحه در تماس باشد. آنگاه ستون را بلند کرده ودر محل خود قرار داده لازم به یاد آوری می باشد که ستون را اغلب بوسیله جرثقیل بلند می کنند .در کارهای کوچک می توان ستون بوسیله دکل یا تیر فور بلند نمود.
آنگاه ستون را با دوربین ویا شاقول معمول بنایی شاقول نموده ودور تا دور آنرا به صفحه زیر ستون جوش می دهند آنگاه برای تکمیل کار ستون را به وسیله چهارعدد نبشی 10 و12 و یا بزرگتر به صفحه جوش می دهند ابعاد این نبشی ها طبق محاسبه تعیین می گردد.
در موقع جوش کاری پای ستون به صفحه زیر ستون باید توجه نمود چنانچه بعد جوش زیاد باشد مانع چسبیدن نبشی های اتصال به ستون و صفحه زیر ستون خواهد شد. با توجه به اینکه تقریبا کلیه ممانهای وارده به پای ستون بوسیله نبشی های اطراف تحمل می گردد باید دقت شود که این جوشکاری فقط درز ما بین پای ستون و صفحه زیر ستون را پر نماید و از آن خارج نشود. چنانچه این دقت ممکن نباشد بهتر است از این جوشکاری صرف نظر گردد.
در بعضی از ستون ها که دارای خارج از محوری شدید می باشند به جای نبشی از صفحات مستطیل شکل که طول آن بیشتر از پشت تا پشت ستون است استفاده می شود.
اتصال نبشی نشیمن:
اتصالات ساده با نبشی نشیمن از جزئیات متداول برای اتصال ساده تیر به ستون تکیه گاهی می باشند. در این نوع اتصالات تیر بر روی یک نشیمن که می تواند تقویت شده (انعطاف پذیر)یا تقویت شده باشد قرار گیرد. نبشی نشیمن انعطاف پذیر برای تحمل تمام واکنش تکیه گاهی تیر طراحی می گردد. این نوع اتصال باید همیشه همراه با یک نبشی بالایی که تنها وظیفه ان تامین تکیه گاه جانبی برای بال فشاری است استفاده به عمل اید.
مانند اتصالات ساده با نبشی جان منظور از اتصالات نشیمن تنها انتقال واکنش تکیه گاهی قائم است. بنابر این نباید اتصال در انتهای تیر گیردرای قابل توجهی ایجاد کند. به این دلیل است که نبشی های نشیمن و نبشی های نگهدارنده بالایی باید نسبتا قابل انعطلف باشند. برای محاسبات نبشی بکار رفته در اتصالات به کتاب سازه های فولادی بخش اتصالات (نوشته دکتر ایرانی)مراجعه شود.
اتصال سگدست (bracket ) :
وقتی که واکنش تکیه گاهی از حد قابل قبولی برای نبشی ساده تجاوز نماید می توان از نشیمن تقویت شده استفاده نمود. وقتی که واکنش تکیه گاهی تیر به حدود 20 تن می رسد ضخامت نبشی تقویت نشده بی اندازه بزرگ می شود.
نشیمن های تقویت شده به منظور انتقال لنگر به کار گرفته نمی شوند و وظیفه انها تنها تحمل بارهای قائم می باشد. اتصالات نشیمن تقویت شده جزء اتصالات نوع 2 یعنی ساده به حساب می ایند.واکنش های تکیه گاهی به دو صورت ممکن است بر نشیمن تقویت شده وارد گردند. در حالت متداول واکنش تکیه گاهی به وسیله تیری که جان آن مستقیما در امتداد سخت کننده قرار گرفته است منتقل می شود. در حالت دوم تیر طوری قرار می گیرد که جان ان با صفحه زاویه 90 درخه می سازد.
پل ها (تیر های اصلی ) :
پل ها آن قسمت از ساختمان هستند که بار سقف بوسیله آنها به ستون منتقل می گردد و یا به آن عضو از ساختان فلزی که در بین ستونها قرار می گیرد. پل و یا تیر اصلی می گویند.تیرها قطعات سازه ای هستند که بارهای قائم بر محور خود را حمل می کنند.
در اثر بارهای وارده، در مقاطع مختلف تیر نیروی برشی و لنگر خمشی ایجاد می شود. تیرها ممکن است به صورت افقی و یا به صورت شیبدار یا قائم باشند. در تیرهای شیبدار و قائم علاوه بر نیروی برشی و لنگر خمشی، نیروی محوری نیز ظاهر می شود. در این حالت از لحاظ طراحی به آن نام «تیر – ستون» اطلاق می گردد.
تیرها ممکناست به صورت ساده و یا یکسره باشند. تیر ساده، تیری است تک دهانه که بصورت ساده در دو انتهای خود تکیه دارد. در مقابل تیری را یکسره گوییم که در روی بیش از یک دهانه بصورت ممتد ادامه داشته و یا بصورت گیردار به تکیه گاه خود متصل باشد. به زبان دیگر، تیر ساده، تیری است که در دو انتهای آن هیچ گونه لنگری وارد نمی شود، ولی تیر یکسره در یک انتهای خود دارای لنگر خواهد بود.
در یک ساختمان، بر حسب وظیفه ای که یک تیر بر عهده دارد، به صورت زیر نامگذاری می گردد: تیرچه، شاهتیر، نعل درگاهی، تیرهای لبه ای، لاپه
گاهی ممکن است برای دهانه ای پلها را با دو یا یک عدد تسمه که به بال تیر جوش می شود تقویت نماییم این تسمه هامعمولا در تیرهای ساده در وسط پل و در تیرهای ممتد در نزدیکی تکیه گاهجوش می شود.
اگر پهنای تسمه تقویتی از بال تیرآهن کمتر باشد اشکالی ایجاد نمی شود زیرا به راحتی می توان تسمه را روی پل قرار داده و جوشکاری نماییم. ولی اگر پهنای تسمه از بال پل پهن تر باشد بهتر است تیر آهن پل را قبل از نصب درمحل برگردانیده و محل تسمه را دقیقا معلوم کرده و آن را از بالا جوش دهیم.
باید دقت شود که طول جوش مطابق نقشه و به اندازه کافی باشد چنانچه طول جوش در نقشه مشخص نشده باشد طول آن در هر طرف نصف طول تسمه می باشد ( در دو طرف مساوی طول تسمه)
چنانچه برای تقویت پل از یک عدد تسمه استفاده می نماییم بهتر است که این تسمه از بالا جوش شود زیرا در صورتیکه از پایین جوش شود در موقع سفیدکاری مزاحمت ایجاد کرده و مجبور هستیم ضخامت گچ و خاک را در کلیه سطح سقف باندازه ضخامت تسمه تقویتی افزایش دهیم.
با توجه به اینکه طول تیرآهن معمولی 12 متر است ( بعضی کارخانه ها تیرآهن نمرات بالا را 14 متری هم می سازند) اگر طول پل سراسری بیش از 12 متر باشد ناچار به اتصال دو قطعه تیر آهن به همدیگر هستیم که در این صورت باید کاملا طبق نقشه محاسبات عمل نموده و اگر در این مورد دیتیلی نداشته باشد باید دو قطعه پل ار با نظر مهندس محاسب کارگاه بوسیله تسمه با طول کافی از بالا و پایین تیر به همدیگر متصل نماییم. طول این تسمه وهمچنین ضخامت آن و اندازه جوش بسته به تیرآهن های مختلف متفاوت است چنانچه ممکن باشد بهتر است جوشکاری روی زمین و معمولی انجام شود و حتی المقدور از جوش سر بالا و سرازیر خودداری شود.
بادبند:
در بازدیدهایی که از مناطق زلزله زده بعمل آمد مشاهده گردید ساختمانهای فلزی چند طبقه که بادبندی شده اند در مقابل نیروی زیزله مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند.
متداولترین بادبندها از فولاد هستند که بصورت ضربدر بین دو ستون قرار می گیرند مانند نپشی، ناودانی، تیرآهن و ...
برای آنکه سطح جوش در بادبندها باندازه کافی باشد در محل اتصال بادبند به گره ها و با محل برخورد دو پروفیل بادبند به یکدیگر، صفحه هایی جوش می دهند. طول و عرض و ضخامت این صفحه ها طبق محاسبه تعیین می گردد ولی ابعاد تقریبی آن در حدود 35*35 سانتیمتر، ضخامت 10 میلیمتر می باشد.
اگر دهانههایی از ساختمان بادبندی شود بهتر است حتما قسمتهای پایین همین دهانه تاروی فونداسیونبادبندی ادامه پیدا کند.
این بادبندها باعث می شوند نیرویی که در اثر باد و یا زلزله به بالای ستون وارد می شود به سرعت به زمین منتقل گردد.
تیرهای نعل درگاهی:
در صورت وجود بازشو در دیوار به منظور تعبیه در و پنجره، لازم است برای حفظ ایستایی دیوار آجری فوقانی، تیری در بالای بازشو تعبیه گردد، که به ان تیر نعل درگاهی می گویند.
برای تیر نعل درگاهی از نیمرخ های مختلفی می اوا استفاده نمود. معمولترین نیمرخ مصرفی برای تیر نعل درگاهی استفاده از دو نیمرخ ناودانی یا IPT می باشد که بوسیله میلگرد به یکدیگر متصل شده اند. حداقل اتکای تیر نعل درگاهی در دو تکیه گاه کناری، 20 سانتیمتر می باشد ولازم است بالشتک بتنی نیز در نقاط تکیه گاهی تعبیه گردد.
برای حفظ انسجام دیوار در هنگام زلزله، استفاده از شاخک های منسجم کننده تیر نعل درگاهی به دیوار قابل توصیه است.
سقف های کامپوزیت
سقف های کمپوزیت سقفهایی هستند که ترکیبی از فولاد و بتن برای اینکه یکپارچگی این سقف رعایت شوند شود از برشگیر (نبشی)استفاده می شود که این نبشی با بتن درگیری ایجاد کرده و یکپارچگی درست می کند و چون تیرهای فرعی کمپوزیت به علت گیردار بودن تیرهای اصلی و با توجه به لنگر پوش (لنگر زلزله) بتن روی تیرهای اصلی نمی تواند به مقاومتش کمک کند .
میلگردهایی که روی سقف کامپوزیت قرار دارند میلگردهایی حرارتی هستند که در جهت مخالف با تیرهایی فرعی باعث یکپارچه شدن بتن و درگیری با سقف کامپوزیت می شود وبا جوش دادن به تیرهای فرعی مانع ترک خوردن بتن می شود
قالب بندی این سقفها معمولا از تخته کوبی استفاده می شود و بعد از اتمام بتن ریزی نایلون باعث راحت جدا شدن تخته ها می شود و در برخی موارد از یونولیت استفاده می شود که به علت محکم نبودن باید شمع کوبی کنند و مشکلات اجرایی بیشتری دارد و دلیل دیگر اینکه یونولیت زیر سقف می ماند و ما نمی توانیم از فضای زیر سقف کامپوزیت که تیر های فرعی آنها معمولا زنبوری هستند برای عبور لوله تاسیساتی استفاده کنیم در ضمن عایق خوبی برای حرارت بالا نیست.
اعتماد شما سرمایه ما
دانلود فایل کامل گزارش کارآموزی عمران(مرکز محلّه ی راد)
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 13 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 1349 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 25 |
گزارش کارآموزی عمران(مرکز محلّه ی راد) در 25 صفحه ورد + 25 اسلاید قابل ویرایش
آجر کاری:
عملیّات آجر کاری شامل انتخاب نوع آجر،نوع ملات ،و روش اجرای کار باید بر اساس مشخّصات نقشه های اجرایی و دستورات دستگاه نظارت انجام گیرد.
به کار بردن آجر های غیر استاندارد به هیچ وجه مجاز نیست.
پیمانکار موظف است با توجه به زمان بندی اجرای عملیّات ،نسبت به تدارک و دپو کردن آجر اقدام نماید.
محل دپو و نحوه ی دپو کردن آجر، باید با نظر دستگاه نظارت و در محل های مناسب کارگاه پیش بینی گردد.
در این جا باید دقّت کرد که دپو کردن به صورتی انجام شود که باعث شکسته شدن آجر نگردد.
مشخصات آجر مصرفی:
ابعاد آجر های دستی شامل طول و عرض و ارتفاع باید به ترتیب 210 و 100 و 55 میلی متر باشد.
وجود یک ترک عمیق در سطح متوسط حداکثر تا عمق 40 میلی متر در آجر پشت کار بلا اشکال است.
طول شکستگی ودندانه ای شدن خطوط وزوایا نیزدرآجرپشت کارنباید از 15 میلیمتر تجاوز
دانه بندی با الک:
تجزیه ی مکانیکی خاک عبارت است از تعیین محدوده ی اندازه ی ذرات موجود در خاک که به صورت درصدی از وزن خشک کل بیان می شود.دانه بندی با الک عبارت است از لرزاندن نمونه خاک روی مجموعه ای از الک ها که چشمه های آن ها به تدریج کوچکتر می شود.معمولا ریز ترین الک شماره ی 200 است و مانده روی الک 200 را درشت دانه و خاک عبوری از الک 200 را ریز دانه می گویند.ریز دانه ها با پر کردن خلل و فرج میان دانه های درشت تر،نقش مهمی را بازی می کنند.
برای مصالح اساس حداکثر درصد عبوری از الک شماره ی 200 حدود 8 تا 10 در صد است و برای زیر اساس این مقدار به حد اکثر 12 در صد محدود می شود.
از روی منحنی دانه بندی می توان درصد شن ، ماسه ، لای و ذرّات هوم اندازه با با رس موجود در خاک را به دست آورد.
خاکی خوب دانه بندی شده که بر روی منحنی دانه بندی ، اندازه ی ذرّات در محدوده ی وسیع تری به صورت تقریباُ پیوسته توزیع شده باشد.
شکل ذرّات در توده ی خاک به اندازه ی دانه بندی دارای اهمّیت است.شکل ذرّآت را با عناوینی چون تیز گوشه،نیمه تیز گوشه،گرد کوشه و... بیان می شود و به صورت کلی به سه دسته ی حجیم، پولکی و سوزنی تقسیم می شود.
شکستگی مصالح:
مصاح مصرفی برای روسازی، برای این که بهتر در همدیگر قفل و بست شوند،می بایست تا حدودی شکسته شوند.
برای تعیین در صد شکستگی مصالح مصرفی]از الک نمره ی 4 استفاده می شود. دانه های باقی مانده روی الک شماره ی 4 را که حداقل در یک وجه شکستگی دارند را جدا کرده و آن ها را وزن می کنند تا درصد شکستگی را از تقسیم این وزن بر وزن کل مصالح مانده روی الک 4 به دست آید.
برای لایه ی اساس حداقل شکستگی 50 در صد و برای مصالح زیر اساس حدود 30 درصد است.
حد خمیری و حد روانی:
این حدود توسط آزمایشات اتر برگ تعیین می شود که بر روی مصالح عبوری از الک 4 انجام می شود.اگر به یک نمونه خاک،آب اضافه کنیم،به حالت روان در میآید و به تدریج که آب از دست می دهد ابتدا به حالت خمیری وسپس به حالت نیمه جامد در می آید.
حد روانی برای مصاح اساس و زیر اساس باید از 25 کمتر باشد.دامنه ی خمیری تفاضل میان حد خمیری و حد روانی است که برای مصالح زیر اساس نباید از 6 درصد بیشتر شود و برای مصالح اساس حدود صفر در نظر گرفته شده است.
سختی مصالح:
به کمک آزمایش سایش لوس آنجلس سختی مصالح به دست می آید.مصالح مصرفی نباید زیر بار وسایل نقلیه و چرخ های غلتک در زمان احداث خرد شوند.
حداکثر سائیدگی مناسب برای مصالح اساس و زیر اساس 50 درصد میباشد
تمیزی مصالح:
برای تعیین تمیزی مصالح از آزمایش SE یا هم ارز ماسه استفاده می شود.این آزمایش را بر روی مصالح عبوری از الک 4 انجام می دهند .
حداقل SE برای مصالح زیر اساس 25 و برای مصالح اساس 50 درصد پیشنهاد شده.
مقاومت خاک:
مقاومت خاک را می توان به گونه های مختلفی به دست آورد که به صورت آزمایش تک محوری، دو محوری و CBR می باشد.
CBR مقاومت نسبی خاک را نسبت به مصالح مرغوب(شکسته شده) نشان می دهد.هر چه CBR خاک بیشتر باشد خاک مرغوب تر است.
درصد ترکم:
در صد تراکمی که برای خاک ها در نظر می گیریم، بر اساس چند پارامتر است:
- نوع راه
- جنس خاک
- میزان تردد
- فاصله ی لایه تا سطح راه
برای زیر اساس و اساس تراکم بالای 95 درصد مبنای کار قرار می گیرد.
پی :
مجموعه بخش هایی از سازه و خاک ِ در تمای با آن ، که در انتقال بار بین سازه و زمین ، از طریق آن صورت می گیرد
به طور کلی می توان پی ها را به چهار گروه عمده تقسیم کرد :
1- پی های سطحی ( Shallow foundation ) یا شالوده ها
2- پی های عمیق (deep foundation ) مانند پی های شمعی
3- پی های نیمه عمیق (Pier foundation ) مانند پی های چاهی
4- پی های ویژه (special foundation ) مانند پی های با صندوقه (Caisson ) و مهار (Anchorage )
پی های سطحی یا شالوده ها :
شالوده ها پی هایی هستند که در عمق کم و نزدیک سطح زمین اجرا می شوند و بار های سازه را به زمین منتقل می کنند .
شالوده ها بر سه نوع اند :
1- شالوده ها ی منفرد footing
2- شالوده های نواری strip footing
3- شالوده های گسترده mat footing
ان چه معمولا" در زیر ساختمان و بر روی پی های عمیق اجرا می شود و بارهای سازه را به پی های عمیق منتقل می کند نیز شالوده است .
واژه ی منفرد جایگزین واژه ی پی تکی یا پاشنه تکی ، شالوده نواری جایگزین پاشنه پیوسته و شالوده گسترده جایگزین رادیه ژنرال و پی گسترده است .
پی های عمیق :
آن دسته از پی ها را که نسبت عمق آن ها به کوچکترین بعد افقیشان از شش تجاوز کند پی های عمیق می نامند . انواع پی های شمعی ، دیوارک ها (barette) و دیوار های جدا کننده (cut off wall) از جمله پی های عمیق اند . پی های عمیق معمولا" به وسیله ی یک سازه ی میانجی که شالوده نامیده می شود بارهای سازه ای را می گیرند و به زمین منتقل می کنند .
پی های نیمه عمیق :
پی های نیمه عمیق ، مانند پی های چاهی حد فاصل شالوده ها و پی های شمعی را تشکیل می دهند .نحوه ی محاسبه ی این گونه پی ها بیشتر شبیه محاسبه شالوده است .
پی های ویژه :
پی های ویژه مانند پی های با صندوقه ، مهارها ، ستون های شنی و غیره با سه گونه ی قبلی پی ها تفاوت زیادی دارند و برای انتقال بارهای سازه به زمین ، ممکن است با بهره گیری از فشار ، کشش یا اصطکاک کار کندد . می توان به منظور عمومیت بخشیدن به مسئله ی انتقال نیرو بین سازه و خاک ، اطراف پوشش های تونل ها را هم از پی های ویژه ب حساب آورد . با این دید می توان سازه های نگهبان ، مانند سپر های فلزی ،ِ دیوار های جدا کننده و غیره نیز به حساب آورد .
پی سازی :
اتخاذ تدابیر لازم و اجرای در خور آن ها به منظور تامین پایداری هر نوع ساختمان برای به وجود آوردن تعادل مناسب بین بنا و زمین در تماس با آن پی سازی نام دارد .
شالوده های منفرد که نزدیک به هم باشند می توانند به یکدیگر پیوسته شوند و به صورت شالوده مرکب کار کنند . شالوده های نواری ممکن است زیر ستون و یا زیر دیوار باشند . شالوده های گسترده بهدو صورت ، بدون تیر و با تیر طراحی و اجرا می شوند .
بررسی ژئو تکنیکی :
بررسی های ژئو تکنیکی ، لایه های زمینی و آب های زیر زمینی را به عنوان عوامل دخیل در پایداری و رفتار مناسب ابنیه موقتی و دائمی مورد مطالعه قرار می دهد. این بررسی ها به منطور ارائه داده های مربوط به رفتار خاک که در طراحی و ساخت بنا ها لازم می آید ، صورت می گیرد .
تحلیل عوامل حاصل در طول بررسی مقدماتی و شناسایی خاک ها به یک جمع بندی کلی شامل مراتب زیر منجر می شود:
- تهیه برش ها و نیمرخ های زمین شناسی و ژئوتکنیکی
- دست یابی به مشخصات مختلف خاک ها برای تدوین طرح و انجام محاسبات
- شناخت جریان های مختلف آب های زیر زمینی و سفره های آب
- بررسی حساسیت لایه های سطحی خاک در برابر یخبندان
- چگونگی خورندگی خاک ها و آب ها در برخورد با مصالح ساختمانی
- بررسی رفتار خاک ها در برابر بار های دینامیکی مانند زلزله
گود برداری های لازم برای اجرای شالوده ها :
هدف گودبداری ایجاد گود هاییی است که بخش هایی از ساختمان که در تماس مستقیم با زمین هستند در آن قرار گیرد . اجرای شالوده ها باید بعد از سالم سازی و خشکانیدن کف گود صورت گیرد سالم سازی کف گود با روش های مناسب ، از قبیل آب کشی و زه کشی عملی است . گودهایی که در مجاورت بناهای موجود ایجاد می شوند نباید به هیچ عنوان پایداری این بنا ها را ، چه در مرحله ی موقت اجرا و چه در مرحله ی نهایی ، دچار نقصان یا اشکال کنند .
تمامی عواملی که در کف گود به آن برخورد می شود مانند سنگ ها ، شالوده های قدیمی و به طور کلی هر شی ء زمینی مقاوم که احتمال تشکیل نقاط سخت موضعی را در زیر شالوده های گسترده و شالوده های نواری پدید می آورند باید تا عمق مناسبی برداشته شوند تا از نا همگنی در زیر شالوده ها اجتناب شود . راه حل های مناسب دیگری هم می توانند به کار گرفته شوند ، تمامی بخش ه ا و عدسی ها ی با قابلیت تراکم بیشتر از زمین طبیعی مجموعه را باید در شرایط یکسان به سازی ی جایگزین کرد تا زمین پی از همگنی کافی برخوردار شود خاک جایگزین را ، در صورت لزوم و با توجه به نوع آن باید متراکم کرد تا معیار های کلی باربری نقصان نیابد . راه حل دیگر ، جایگزینی بخش های برداشت شده با بتن کم عیار است .
عملیات گود برداری شامل فعالیت های ساختمانی از قبیل حفاری چاه ها و مجاری آب و فاضلاب ، خاک برداری ، خاک ریزی ، حفاری و پی کنی با وسایل دستی و ماشین آلات مکانیکی ، عملیات زیر زمینی و نظایر آن است .
ایمنی در کار های گود برداری :
قبل از شروع عملیات گودبرداری باید با همکاری سازمان های ذیربط جریان برق ، گاز ، آب و سایر سرویس های مشابه در محل گود برداری قطع شود و چنان چه محل گودبرداری در نزدیکی و مجاورت یکی از ایستگاه های اصلی خدمات عمومی مانند آتش نشانی باشد ، باید قبلا" مراتب به اطلاع آن ایستگاه رسانده شود . قبل از گودبرداری باید کلیه اشیای زاید از قبیل درخت ، تخته سنگ و ضایعات ساختمانی که ممکن است سبب وقوع حادثه ای شود ف از محل گودبرداری خارج گردد .
در صورتی که حفاری و خاک برداری در عمق پایین تر از پی ساختمان ها و دیوار های حائل یا سطح معابر عمومی که در مجاورت محل حفاری و خاک برداری قرار دارند صورت گیرد . باید اقدام های لازم برای جلوگیری از خطر ناپایداری آن ها به عمل آید . بعد از وقوع بارندگی ، طوفان ، سیل و زلزله باید محل گودبرداری بازدید شود تا در نقاطی که خطر ریزش دیواره وجود دارد ، با استفاده شمع و سپر یا چوب بست ، دیواره تحکیم و تثبیت گردد .
بتن مگر :
اجرای یک لایه بتن مگر در زیر تمام شالوده های بتن آرمه که در مجاورت سطح زیرین خود آرماتور دارند الزامی است . بتن مگر خطر آبوده شدن بتن سازه ای را به هنگام انجام عملیات بتن ریزی مرتفع می نماید . ضخامت لایه بتن پاکیزگی به هیچ عنوان نباید کمتر از پنج سانتی متر باشد .
ریختن بتن مگر باید به مجرد اتمام عملیات گودبرداری صورت گیرد . پاره ای از خاک ها ، مانند مارن ها ، که در زمان پایان عملیات گودبرداری مقاومتی کافی و مناسب دارند ، نسبت به عوامل جوی حساسیت نشان می دهند و در اثر ریزش آ ب باران بر آن ها بعد از چند ساعت گل شده و کاملا" سست می شوند . برخی خاک های دیگر ، مانند شیست ها ، خاصیت تورقی دارند و در مجاورت هوا پوسته پوسته شدهو از جدارهای گود جدا می شوند . به منظور پیشگیری از مشکل فوق و جلوگیری از در معرض هوا قرار گرفتن زمین های قابل تورم ، می توان روی قسمت های گود برداری شده را با ملات ماسه سیمان اندود کرد و یا با ورق کلفتی از پلی اتیلن متناسب با شرایط سطح زمین ، روی آن را پوشاند .
عیار های کمینه بتن مگر :
ارقام ذکر شده زیر برای تامین حفاظت کافی آرماتور ها در برابر خوردگی توسط سازمان مدیریت اعلام شده است :
- برای بتن پاکیزگی و بتن درشت ، حداقل عیار 150 کیوگرم سیمان در متر مکعب بتن است .
- برای شالوده های با بتن غیر مسلح در زیر دیوار های باربر یا ستون ها ، عیار کمینه 200 کیلوگرم سیمان در متر مکعب بتن است .
- برای شالوده های نواری که فقط آرماتور کلاف دارند ، باید عیار کمینه 250 کیلوگرم سیمان در متر مکعب بتن باشد .
- برای بتن شالوده های بتن آرمه ، عیار کمینه 300 کیلو گرم سیمان در متر مکعب بتن است.
ابعاد پی :
عرض ، طول و عمق پی ها کاملا" بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد . در ساختمان های بزرگ قبل از شروع کار به وسیله ی آزمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده و از روی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین می نماید . ولی در ساختمان های کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسرتس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم . اغلب مواقع قدرت مجاز تحملی زمین برای ساختمان های کوچک با مشاهده ی خاک پی و دیدن طبقات آن وطرز قرار گرفتن دانه ها بر روی همدیگر و یا با ضربه زدن به وسیله ی کلنگ به محل پی قابل تشخیص است . گاهی اوقات نیز برای به دست آوردن اطمینان بیشتر می توان اقدام به آزمایشات ساده ی محلی نمود.
انواع پی های مورد استفاده در ساختمان :
پی به صورت های نقطه ای (تکی ) ، نواری ، گیرده اجرا می شود و در مناطقی که خاک توانایی هیچ گونه بار گذاری نداشته باشد از پی گسترده استفاده می کنیم .
معمولا" برای ساختمان های زیر سه طبقه از پی نقطه ای استفاده می شود . در ساختمان هایی که پی نقطه ای اجرا شده در زیر هر ستون یک پی قرار دارد که به وسیله ی شناژ به هم متصل شده اند و بار بنا را به زمین زیر خود منتقل می کنند . در ساختمان هایی که پی تکی جواب گوی بار وارده به زمین نیست در امتداد ستون ها و دیوار ها پی نواری ایجاد می کنند که شبکه مش در @ تمام طول پی نواری وجود دارد . پی گسترده نیز برای بنا های بسیار سنگین و ساختمان های بلند و بر روی خاک هایی که مقاومت کمی دارند طراحی می شود . شمع نیز در زمین ها یی که تحمل بار ندارند مانند زمین های ماسه بادی برای رسیدن به سطح بکر و مقاوم زمین کوبیده می شود .
پی های گسترده :
به این گونه پی ها رادیه ژنرال هم می گویند ، از بتن مسلح ساخته می شوند و دارای محاسبات فنی مفصل و دقت اجرای فوق العاده می باشد . برای ساختمان هایی که دارای وزن فوق العاده زیاد بوده و یا ساختمان هایی که در زمین های ست ساخته می شود این گونه پی ها ایجاد می گردد .
برای ساختنن پی های سراسری باید صفحه ای از بتن به طول و عرض تمام زیر بنای ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 ساتنی متر ریخته شود . میل گردهای این صفحه بتنی طبق محاسبه به دست می آید . در محل هایی که بار بیشتری وجود دارد ، میل گردهای بیشتری گذاشته می شود . مانند زیر و اطراف ستون ها ، آرماتور های ریشه برای ایجاد ستون های بتنی و یا صفحه های فلزی زیر ستون برای ستون های فلزی روی این صفحه ی بتنی قرا ر می گیرند .
شمع کوبی :
در زمین هایی که خیلی سست بوده و به هیچ وجه قدرت تحمل بار ساختمان را نداشته باشد مانند خاک های دستی یا زمین های ماسه ای و یا در محل هایی که زمین بکر در عمق های زیاد قرار داشته و برداشتن کلیه ی خاک های سطحی مقرون به صرفه نباشد از طریق شمع کوبی بار ساختمان را به زمین بکر منتقل می نمایند . بدین طریق که در امتداد پی های ساختمان یعنی در طول دیوار های اصلی که باربر می باشند با فاصله های معین در حدود 2 تا 2.5 متر چاه حفر می کنند . و در ساختمان های فلزی و بتنی که پی نقطه ای اجرا می شود زیر هر ستون چاه حفر می نماید . و این حفاری را تا زمین بکرو محکم ادامه می دهند و کف چاه ها را خزینه نموده تا سطح اتکاء آن با زمین بیشتر باشد . بعد این چاه ها را با بتن یا شفته پر می کنند . بعد ار پر کردن این چاه ها روی آن را به وسیله ی طاق آجری و یا سنگی و یا تیر های بتنی به هم مربوط نموده و بعد روی آن را دیوار چینی می کنند و یا با نصب صفحه های فلزی روی اسکلت فلزی بنا می نمایند . شفته یا بتن پس از خود گیری مانند ستونی است که در زیر زمین بنا شده و طاق یا تیر بتنی روی آن مانند کلافی این پایه ها را به یکدیگر متصل می کند و در نتیجه بار ساختمان را مستیقیما" به زمین بکر و محکم منتقل می نماید .
اعتماد شما سرمایه ما
دانلود فایل کامل گزارش کارآموزی عمران،نحوه ساخت پی و اسکلت بتنی تا پایان سقف اول
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 6 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 8591 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 45 |
گزارش کارآموزی عمران-نحوه ساخت پی و اسکلت بتنی تا پایان سقف اول در 45 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه. 3
اجرای شبکه پی....................................................................................................... 5
بتن ریزی پی............................................................................................................. 16
اجرای سقف............................................................................................................. 19
اجرای پله.................................................................................................................. 32
پیوست....................................................................................................................... 34
مقدمه
پیشرفت سریع جوامع ونیازهای روز افزون آنها به انجام طرح های مختلف عمرانی از یک طرف و رشد و توسعه علوم مختلف از طرف دیگر، ایجاب مینماید تا با یک برنامه ریزی صحیح و همه جانبه و نیز استفاده بهینه از ابزار و امکانات موجود در جامعه ، گامی بلند در جهت ترقی و تعالی جامعه برداشته شود.
به دلیل گسترده بودن حوضه فعالیت دانش آموختگان این رشته، شغل هایی که یک مهندسی عمران می تواند داشته باشد به صورتهای مختلفی طبقهبندی میشوند. یک مهندس عمران میتواند در حوضه پیمانکاری، مشاوره، نظارت و یا اگر دقیق تر به موضوع بنگریم در قسمتهای ساختمان سازی، سدسازی، راه سازی، پالایشگاه و سازههای صنعتی، مدیریت ساخت، سازههای دریایی و ... فعالیت داشته باشد.
فعالیت یک مهندس عمران در هر یک ازاین قسمت ها علاوه بر تسلط در زمینه تئوری ، نیازمند تجربیات عینی و عملی است . یکی از فرصت هایی که می تواند در انتقال این تجربیات به شخص مفید باشد ، واحد کارآموزی است . اگرچه که آشنایی و شناخت تمامی مسایل و نکات عملی مستلزم سال ها تلاش و حضور در پروژه های مختلف عمرانی است ، لیکن فرصت کوتاه کارآموزی هم می تواند شخص را در رسیدن به این هدف یاری کند .
در همین راستا نگارنده با توجه به علایق شخصی خود ، اقدام به کارآموزی در شرکت فنی و مهندسی « قدر بتن » نمود که عمده فعالیت آن پیمانکاری است . لذا دوره کارآموزی در یک سازه بتن مسلح در حال ساخت به عنوان سرپرست کارگاه سپری شد.
شروع کارآموزی مقارن پایان دیوارچینی پی و پایان آن هم زمان با اجرای ستون طبقه دوم بوده است . نوع پی ساختمان نواری دو طرفه ( شبکه ای ) و سیستم سقف آن تیرچه بلوک است .
گزارش کارآموزی پیش رو اگرچه حاوی تمامی نکات اجرا یی انجام شده نیست ، لیکن مهمترین نکات را در بر دارد.همچنین قسمت هایی از نقشه های معماری و سازه ای که در طول دوره مورد استفاده قرار گرفته است در پیوست آمده است.
در پایان مراتب قدردانی خود را نسبت به مهندس پیام بنی کریمی ریاست شرکت سازه های ماندگار گرگان که مهم ترین نقش را در طی مفید دوره کارآموزی داشته اند، ابراز کرده و برای ایشان در تمامی مراحل زندگی آرزوی موفقیت می کنم.
اجرای شبکه پی
قبل از انجام هر کار، سرپرست کارگاه باید ملزومات اجرای پی را فراهم کند و خواسته خود را به طور کامل برای دست اندر کاران از جمله کارفرما ، مجری پی و کارگرها توضیح دهد.برخی از مصالح و و سایل مورد احتیاج به شرح زیر است :
1- میلگرد : میلگردهای پی به دو قسمت طولی ( کمرکش ) و عرضی ( چنگال ) تقسیم می شوند . قبل از سفارش میلگردها باید تعداد دقیق میلگردهای مورد نیاز را با توجه به نقشه محاسبه کرد . برای محاسبه میلگردهای طولی ، ابتدا طول هر نوار را در تعداد میلگردهای طولی ضرب می کنیم و سپس با توجه به شماره میلگرد ، نتایج را دسته بندی و جمع می کنیم. اگر حاصل را تقسیم بر 12 کنیم (طول یک شاخه میلگرد 12 متر است ) تعداد میلگردها برای آن شماره خاص بدست می آید .
12 / [تعداد میلگرد طولی*( طول نوار پی+ 0.2)] = تعداد میلگردهای طولی برای هر نوار
برای در نظر گرفتن طول خم در ابتدا و انتهای هر نوار باید مقدار 0.2 به طول هر نوار اضافه شود . اگر طول نوار یک پی بیشتر از 12 متر باشد برای پیوستگی میلگردها در محل انقطاع ، بایستی از اور لپ (( overlap استفاده شود . طول اورلپ مطابق آیین نامه بایستی بین 40تا 50 برابر قطر میلگرد مورد استفاده باشد . برای احتساب طول اورلپ در محاسبه میلگردها باید مقدار آن را به طول هر نوار اضافه کرد .
نمونه ای از اورلپ در محل قطع میلگردها
در محاسبه میلگردهای عرضی باید ابتدا عرض نوارها را با 0.2 جمع کنیم وسپس در تعداد میلگردهای عرضی هر نواربا توجه به شماره میلگردها ضرب کنیم . آنگا هحاصل را بر 12 تقسیم کنیم تا تعداد شاخه مورد نیاز بدست آید .
12 / [ تعداد میلگردهای عرضی * ( عرض نوار پی+0.2)]= تعداد میلگردهای عرضی برای هر نوار
2- قیچی زمینی: قیچی زمینی ، وسیله استاندارد برای برش میلگرد است و تا جایی که می توان باید از قیچی برای بریدن میلگرد استفاده شود. قیچی بایستی با توجه به بزرگترین شماره میلگردها تهیه شود .
3- دستگاه برش هوا گاز: این وسیله از یک کپسول گاز و یک کپسول اکسیژن تشکیل شده است . سوختن هم زمان اکسیژن وگاز باعث ایجاد حرارت شدیدی می شود که فولاد را به دمای ذوب خود می رساند وبه این طریق میلگردها برش داده می شوند . این دستگاه برای برش میلگردهای با قطر بزرگ که قیچی قادر به قطع آن نباشد استفاده می شود .
آیین نامه استفاده از این وسیله را به دلیل ایجاد تنش های پسماند مجاز نمی داند اما سرعت و سهولت انجام کارباعث استفاده از این وسیله می شود.
4- میز کار : اصطلاحاً به میزی گفته می شود که بر روی آن میلگردها خم زده می شوند. از این میز در مراحل بعدی برای ساختن خاموت استفاده می شود .
سایر وسایل مورد نیاز عبارتند از انبر ، سیم آرماتوربندی ، ...
دغدغه اصلی سرپرست کارگاه قبل از انجام هر کاری باید ایمنی و حفظ سلامت افراد کارگاه باشد لذا تمام تدارکات مورد نیاز فراهم شود . این وسا یل در مرحله پی عبارتند از دستکش وعینک که هر دو به هنگام برش میلگردها توسط دستگاه هوا گازمورد احتیاج هستند .
اولین گام در اجرای پی برش میلگردها در طول های مورد نیاز است . بایستی برش میلگردها را طوری انجام داد که ، پرت میلگردها به حداقل مقدار برسد . اگر چه این کار باعث صرفه جویی در مخارج می شود ولی در عمل ممکن است باعث سردرگمی کارگرها شود . سرپرست کارگاه در این موقعیت باید برش میلگردها را طوری برنامه ریزی کند که هم برش میلگردها پرت کمتری داشته باشد و هم باعث سردرگمی کارگرها نشود . این کار به خصوص در پروژه های بزرگ کاملاً ضروری است .
بعد از برش میلگردها نوبت به خم زدن آنها می رسد .این کار برای میلگردهای کوچک روی میز کار انجام می شود . برای میلگردهای با طول زیاد خم زدن با توجه به شرایط کارگاه می تواند روی میز کار انجام بگیرد یا توسط آچارF روی زمین انجام شود .
گام بعدی پخش میلگردهای طولی وعرضی کف پی است . سپس میلگردها به وسیله سیم آرماتوربندی بافته می شوند و به صورت شبکه در می آیند . در بافتن میلگردها بهتر است از گره « هفت وهشت » استفاده شود اما معمولا آنها را با گره ساده می بندند . همچنین بهتر است که تمامی گره ها به هم بافته شوند ولی بستن یک در میان گره ها نیز بلامانع است . دربستن میلگردها درمحل اورلپ ها و ستون ها باید توجه ویژه داشت . در پخش میلگردهای طولی باید دقت شود که محل قطع میلگردها همه در یک طرف قرار نگیرند زیرا این کار باعث ضعیف شدن شبکه در محل اورلپ ها می شود . همچنین
باید دقت شود فاصله شبکه کف از دیوار ها و دیوار چینی ها حدود پنج سانتیمتر باشد .
قرار گیری یک در میان اورلپ ها
پس از بافتن شبکه ، میلگردهای کف که روی زمین قرار دارند باید حدود سه تا پنج سانتیمتر روی زمین قرار گیرند تا در هنگام بتن ریزی ، میلگردهای کف کاملا در پوششی بتنی قرار گیرند . برای این کار یک قسمت از شبکه به طور موضعی توسط دیلم بالا آورده و در زیر آن سنگ قرار داده می شود . استفاده از آجر به جای سنگ باعث جذب آب بتن در هنگام بتن ریزی می شود و در نتیجه منجر به پوکی بتن می شود .
پس از بافتن شبکه میلگردهای پایین ، باید شبکه میلگردهای بالا بافته شود. برای قرار دادن میلگردها در ارتفاع دلخواه از سطح زمین از خرک استفاده می شود. خرک ها در اندازه و شکل های متفاوتی از میلگرد ساخته می شوند. ارتفاع خرک از ارتفاع دیوارچینی پنج تا ده سانتیمترکمتردر نظر گرفته می شود .
دو نمونه از انواع خرک
بافتن شبکه بالا به این صورت انجام می پذیرد که ابتدا خرک ها را در فاصله حدود چهار متر از هم قرار می دهند و سسپس میلگردهای طولی را روی خرک ها سوار می کنند . بعد از آن میلگردهای عرضی را روی میلگردهای طولی می بافند . پس بافتن کامل میلگردها ، به علت وزن زیاد قسمت هایی از شبکه دچار انحنا می شود. برای رفع این اشکال بایستی در قسمتهای ضعیف خرک قرار داده شود تا شبکه کاملا یکدست شود . خرک هایی که در ابتدا قرار داده می شوند معمولا از میلگردهای قوی تر و خرک های بعدی از میلگردهای با قطر کمتر ساخته می شوند .
پس از اتمام تمام این مراحل مهندس باید دقت کند که تمام تقاطع میلگردها حداقل به صورت یک درمیان بسته شده باشند، فاصله میلگردها از هم مطابق نقشه باشد، در شبکه خیز وجود نداشته باشد ، فاصله بین شبکه کناره ها وکف مناسب باشد . در صورت وجود مشکل در هر کدام از این قسمت ها باید دستورات لازم داده شود .
مرحله بعد مشخص کردن جای ستون ها است . این مرحله از کار از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که خطا در کار حتی به میزان یک سانتیمتر غیر قابل جبران است .برای این کار از نخ کشی استفاده می شود . ابتدا آکس اولین ستون را با توجه به نقشه معماری از دیوار حریم ساختمان پیدا می کنیم . وآنرا را با نخ گره می زنیم . سپس نخ را کشیده و تا انتهای طولی پی می کشیم و آنرا به آکس ستون انتهایی که خود به وسیله مترکشی از دیوار مشخص شده است وصل می کنیم . بعد با توجه به نقشه آکس بندی ستون ها نخ کشی را برای همه نوارها انجام می دهیم . محل برخورد نخ ها دقیقا محل آکس ستون ها می باشد. برای امتحان درست بودن جای ستون ها باید از متر کردن آکس ستون ها با کناره ها و همچنین قضیه فیثا غورث استفاده کرد. استفاده از قضیه فیثاغورث برای امتحان درستی زاویه های نود درجه صورت می گیرد.بعد از معلوم کردن جای ستون ها مشخص شد که به علت دیوارچینی اشتباه ، دو ردیف از ستون ها به جای قرار گرفتن در وسط نوار، در کناره نوار پی قرار گرفته اند . این مسئله با نظر مهندس ناظر بلا
مانع تشخیص داده شد .
نحوه بافتن خاموت ها به ستون
حال ستون های آماده که بر روی زمین به صورت افقی قرار دارند را بایستی برروی ریشه ستون ها که از پی بیرون آمده ند سوار کرد قرار دادن ریشه پله در این مرحله انجام می شود . ریشه پله در واقع میلگردهای پاگرد پله هستند که در بین دو ستون قرار گرفته اند و حکم تکیه گاه را برای شبکه پله که بعداً بافته خواهند شد، بازی می کنند .
بعد از طی مراحل ذکر شده ، نوبت قالب بندی ستون ها است . قالب ها در انواع متفاوت و برای کاربردهای متفاوت ساخته می شوند . از انواع قالب ها می توان قالب چوبی و قالب پین گوه ای را نام برد . همچنین قالب ستون های متصل به دیوار با قالب ستون های وسط متفاوت است .
در این ساختمان از قالب پین گوه ای برای سقف اول استفاده شد . این قالب، نوعی قالب فلزی است که درآن هر ضلع از گوشه قالب جدا بوده و اتصال آنها به وسیله پین و گوه انجام می شود .
قرار دادن قالب ها در یک تراز توسط میلگردهایی به طول 40 سانتی متر ( عرض ستون ) که به داخل شبکه ستون بافته می شود انجام می شود . به یک سر این میلگردها در ستون اول ریسمان بسته می شود و تا میلگرد ستون انتهایی کشیده می شود . میلگرد ستون های میانی به این وسیله در یک راستا قرار می گیرند.
قبل از سوار کردن قالب به ستون باید سطوح آن کاملاً روغنکاری شود تا هنگام بتن ریزی ، بتن به سطوح قالب نچسبد . برای روغن کاری می توان از روغن سوخته ماشین استفاده کرد . برای ستون های کنار دیوار آن قسمت از ستون که در طرف دیوار است باید کاملاً با پلاستیک پوشانیده شود و درسه طرف دیگر قالب به صورت عادی بسته می شود . در ستون هایی که ریشه پله در آنها قرار دارد ، قسمتی که ریشه پله از آن بیرون آمده است با استفاده از تخته قالب بندی می شود .
ریشه پله بعد از بتن ریزی
بتن ریزی ستون هم مانند بتن ریزی پی با عیار 350 انجام شد .بتن ستون با استفاده از دستگاه مخلوط کن ( بتونیر ) ساخته و سپس با فرغون تا محل ستون انتقال می یافت و از آنجا با بیل به داخل قالب ریخته می شد . با تکان دادن میلگردها یک ویبره مقدماتی انجام می شد . بعد از این که بتن به ارتفاعی حدود دوسوم ارتفاع ستون رسید با دستگاه ویبراتور ، ویبره می شد.ویبره بتن در یک سوم آخر ارتفاع با تکان منظم میلگردها صورت گرفت . بعد از بتن ریزی عمود بودن قالب باید توسط شاقول امتحان شود . بتن ریزی ستون به هیچ وجه نباید در دو مرحله انجام شود . در این ساختمان بتن ریزی 16 ستون در پنج روز پایان یافت .
بعد از بتن ریزی ستون ها ، نوبت اجرای تیرهای سقف است . برای بتن ریزی تیرها باید زیر وکناره آن توسط قالب های چوبی احاطه شود . ساختن قالب ها در کارگاه انجام می شود بنابراین تهیه چوب مورد نیاز ضروری است. این قالب ها ازتخته هایی به عرض 10تا 15 سانتی متر ساخته می شوند . بعد از کنار هم گذاشتن تخته ها تا جایی که به اندازه عرض تیر باشند ، آنها را با چوب هایی که چهار طرف آن تراش داده شده به هم وصل می کنیم .این چوب ها که به آن چهار تراش گفته می شود باید در هر 1تا 1.5 متر طول تخته ها قرار داده شوند .
در این ساختمان ضخامت تیر 40 سانتی متر و ضخامت سقف 30 سانتی متراست ، بنابراین ابتدای تیر 10 سانتی متر پایین تر از ابتدای سقف قرار دارد . این 10 سانتی مترهم باید توسط قالب مهار شود.
برای اینکه سطح تیر یک دست باشد و دچار پستی وبلندی نشود از لوله استفاده می شود . قطر این لوله ها پنج سانتی متر و طول آنها حداکثر شش متر است . این لوله ها را ابتدا روی ستون ها می گذارند ، بعد روی آنها قالب ها را قرار می دهند .
اعتماد شما سرمایه ما